‘ Twee keer per dag ontsmetten, is eigenlijk nog te weinig,’ roept de ene vrouw naar de andere (ze zitten twee meter van elkaar af), ‘ maar vaker lukt mij echt niet, want ik heb ook nog een gezin thuis.’
- ‘ En dan doen we het nog met ons drieën, ‘ antwoordt de andere.’ En het is zo basaal en simpel hè: deurklinken, brievenbussen, liftknoppen en trapleuningen afnemen met ontsmetter. Als je het echt goed wilt doen: ook iedere dag dweilen met ontsmetter.’
‘ Wat is hygiëne hè? De inspectie gaat object A, B en C op hygiëne onderzoeken, staat er dan, maar wat ze precies gaan onderzoeken en hoe, dat wordt nooit vermeld. De meeste oudjes zijn gewoon afgeschreven als ze geïnfecteerd raken. Daar maak ik me geen illusies over.
Virussen zie je niet en er ligt geen troep, rommel of vuil in de gebouwen en toch kan zo’n object een besmettingshaard van jewelste vormen. Het uitmesten van die afzuigventielen boven de kookplek en in de doucheruimte, bijvoorbeeld dat zal een slok op een borrel schelen,’ brengt de derde dame in het midden, ‘wat een troep kwam daar uit zeg. Die waren in geen jaren schoongemaakt. Maar overal in de media lees ik deftige stukken tekst over abstracte maatregelen tegen het corona-covid-virus. Voorzitters van raden van bestuur van grote woningcorporaties sturen herderlijke en vermanende schrijvens (ongetwijfeld door een tekst-marketingbureau geschreven) rond, maar het schoonmaakwerk is uitbesteed en weer onder-onder-uitbesteed, en de schoonmakers moeten nu vijf in plaats van drie objecten “schoonmaken” (“Rammel flink tegen de trapleuningen, dan horen ze dat je er bent en verstuif flink wat naar-desinfectant-ruikend spul om je heen …”).
Niemand schrijft over de platte praktijk. Iedereen vult bij de vlakke standaard-berichten in wat zij het geruststellendste en fatsoenlijkste vinden. Overal Wichtigmacher. En die angst hè. De vrees voor het management, dat zich bekritiseerd zou kunnen voelen, aangevallen op hun “professionaliteit.” Ja hoor, dan zijn de rapen gaar. Wat een werksfeer, nietwaar?’
- ‘ Bij de seniorenappartementen kunnen we gewoon binnenkomen, zonder toestemming van een directie, alleen de bewoners moeten het natuurlijk goedvinden, maar bij die verzorgingscomplexen gaat het management vaak op haar strepen staan. Louter om te laten zien dat ze de baas zijn, terwijl wij hen alleen maar helpen door ze werk uit handen te nemen. Werk dat zij in feite zouden moeten doen. Die oudjes snappen er meestal niets van en laten zich van alles aanpraten.’
‘ Die kenaus-in-kokerrokje van dat tweede verpleeghuis, die zijn gaan rondbellen om te verifiëren of we wel echte dokters waren. Gewoon, gezond verstand gebruiken is er niet bij. Ach, anders zouden ze ook geen manager-in-kokerrokje kunnen zijn geworden. Hoewel er gelukkig uitzonderingen zijn: managers die zelf helpen ontsmetten, als ze eenmaal hebben gesnapt hoe eenvoudig het is en hoe het werkt.’
- ‘ Toevallig waren wij tweeën met de auto met de esculaap achter de ruiten, en die werd na enkele minuten gespot door kantinepersoneel. Toen was het gauw over met het op-strepen-staan.’
‘ Jullie hadden de jerrycans met ontsmetter bij je. Ik was op de fiets zonder esculaap en ik had mijn stethoscoop ook niet om (grapje), maar iemand van het kantinepersoneel herkende me als dokter. Ik bemoei me overigens niet met fysiek onderzoek aan bewoners hoor, en dat doen jullie ook niet hè?’
- ‘ Neen, zeker geen fysiek onderzoek maar wel doorgeven aan de (“centrale”) huisarts wanneer ik een “verdachte” seniore persoon zie. Je moet o zo voorzichtig zijn met lange tenen en ego’s en aangetaste autoriteitsgevoelens. Zelfs een suggestie om de temperatuur bij een bewoner op te nemen, kan al tot heisa leiden: “Wou u soms beweren dat wij ons werk niet goed doen?!” Terwijl ik het (zeker in verpleeghuizen) tot een standaardprocedure zou willen verheffen. Maar ja, alles kost tijd en personeel en zowel tijd als personeel kosten geld. Dat is einde verhaal.’
‘ In sommige verpleeghuizen gebeurt het wel hoor, maar het is waar: het gaat in feite om basale handelingen waarbij goedkope (ontsmettings-)middelen gebruikt worden. Minstens twee keer per dag deur- en liftknoppen afnemen en de trapleuningen, liefst vaker en eigenlijk zou je de gangen ook moeten dweilen met ontsmetter. Ga daar maar aanstaan. Dat kost zeeën van tijd. En logistieke organisatie. En toch: een goede instructie aan vrijwilligers, en dan is het gewoon gaan met die banaan. Het moet alleen wel worden gedaan, natuurlijk.’
- ‘ En deugdelijke beschermende mondkapjes en handschoenen, natuurlijk. Ik heb veel vragen gehad over onze mondkapjes en handschoenen. Of we er nog wat over hadden. Van verzorgend personeel nota bene. Het testen van de frontsoldaten begint gelukkig op gang te komen. Dat heeft veel te lang geduurd.’
‘ Op de banken bij verzorgingshuis *** waren mensen uit de buurt bezig hun honden te kammen. De vlokken hondenhaar vlogen me om de oren, terwijl op het grasveld, bijna pal onder de ramen, jongelui op handdoeken zaten en lagen. Enkelen met hun dreunende lawaaimachines: gedeng, gedeng, gedeng …. Ik begrijp nooit waar die berichten over mensenluwe parken vandaan komen, want wat wij uit onze omgeving – maar ook elders – kennen, zijn “bruisende” en “schuimende” stukken gras, vol met recreanten en consumerende dagjesmensen. Corona of geen corona.’
- ‘ Gemeentepolitici met hun city-marketeers en populatie-propagandisten, willen hun stad aantrekkelijk maken voor aspirant-bewoners, want burgemeester en wethouders krijgen per inwoner van hun stad uitbetaald.. Dit in wezen logische beginsel is, zoals alles waarbij marktwerking en geld domineren, tot een perverse prikkel verworden. Natuurlijk profiteert de horeca ook volop van mensenmenigten en druktes. ‘
‘ Damiaan Denys vind ik een dappere psychiater, die het waagt om het lijden en leed waarmee hij op individuele basis te maken krijgt, te proberen te veralgemeniseren. Hetgeen me dunkt niet al te moeilijk is, zou ik menen. En toch ondervindt hij weerstand, heb ik zo het gevoel.’
< Gedragseconoom en Eerste Kamerlid Esther-Mirjam Sent ziet zorgwekkende parallellen tussen deze crisis en de vorige. Toch is ze ook hoopvol: eigenbelang lijkt eindelijk niet meer voorop te staan.>
Wilma de Rek – Volkskrant, 10 april 2020, 16:37
♦
< Haagse zorgverleners sluiten zich op met hun zieke cliënten, want ‘hoe moet het anders met ze aflopen?
Als er corona uitbreekt in een Haagse zorgwoning voor verstandelijk gehandicapten, twijfelen de medewerkers geen moment. Ze gaan niet meer weg, ook niet als ze zelf koorts krijgen. ‘Ik hou van ze, echt van allemaal.’ >
Michiel van der Geest – Volkskrant 10 april 2020, 19:23
Marcel van Roosmalen en Marion de Bruin over de problemen in verzorgingstehuizen | Op1 • 14 Apr 14, 2020
Op1 – Het water staat de verzorgingstehuizen aan de lippen. Het verzorgingstehuis waar de vader van huisarts Marion de Bruin en de moeder van columnist Marcel van Roosmalen woonden, ging dicht vanwege het coronavirus en de dementerende bewoners zijn overgeplaatst.
< De grootste arbodienstverlener van Nederland, Human Capital Care, vraagt fikse bedragen voor het telefonisch opnemen van klachten en het doorverwijzen van zorgpersoneel voor een test op het coronavirus. >
Tom Kreling, Volkskrant 10 april 2020, 18:55
< Een woordvoerder van de Quintis Five Group, een andere arbodienstverlener, zegt dat zij sinds deze week ook doorverwijzen voor coronatesten. Een telefonisch consult bij hen kost 17,50 euro. ‘Maar daar is geen vaste prijs voor. Er is een tekort aan Arbo-artsen, dus ja, dan bepaalt de markt de prijs.’ >
< De Leidse huisarts Walter Schrader maakte al eens een waarschuwende rap over de Mexicaanse griep. Nu gaat hij het coronavirus te lijf: met 80.000 liter desinfecterend middel. >
Eric de Jager – Trouw 7 april 2020, 14:03
Damiaan Denys: ‘Dit virus stelt iets wezenlijks aan de kaak, dát bedoelde ik’
Interview – Wouter van Noort, NRC 10 april 2020
< “Als je kijkt naar hoe dit virus zich gedraagt, dan zie je dat zijn succes niet veroorzaakt wordt door het virus zelf, maar door onze stijl van leven. We eten alles op wat we zien. Als je zomaar allemaal beesten gaat opvreten, dan loop je meer risico dat je besmet raakt door een dierenvirus, ja. Als de westerse mens 30 procent minder per dag zou eten, zou dat veel meer levens redden dan we nu met het bevechten van het virus kunnen doen.”
„Het virus stelt in die zin iets aan de kaak: ons mateloze consumeren en onze wilde rit over de aardbol. We trekken met miljoenen tegelijk per dag over de wereld, en nemen dan dit virus met ons mee. Dat is niet de schuld van het virus, maar van ons gedrag. Het virus dwingt om daar op een andere manier naar te kijken.” >