Feed on
Posts
Comments

De euromuntunie laat zich steeds beter vergelijken met een door amateurs haastig en bijzonder krakkemikkig in elkaar gezet vliegtuigje dat geen nooduitgangen heeft, waar we met ons allen inzitten zonder parachutes. Er is niet gedacht aan noodvoorzieningen. Behalve voor bankiers, die hebben qualitate qua hun gouden parachutes en natuurlijk de leden van het politiek-bestuurlijke establishment, want die liften inmiddels met de financiële jongens mee.
Zou dit misbaksel destijds met cynisch sadistisch vernuft en perverse voorbedachte rade moedwillig zo in elkaar zijn gestoken, of is het een zoveelste meesterproeve van lomp politiek onbenul?

Merkel: er moet een Europese kredietbeoordelaar komen!
Zo’n provisorisch vliegtuigje is natuurlijk bij lange na niet berekend op het snelle en riskante luchtverkeer van de moderne tijd. Daarom blijken er voortdurend noodreparaties nodig die met armieterige lapmiddelen worden verricht. For the time being. De wankele amateuristische constructie van het vliegmachientje “Europa” zal de onbarmhartige elementen niet blijvend kunnen trotseren en de moordende concurrentie van moderne machines zonder kleerscheuren doorstaan. Steeds teistert een nieuw gevaar het pruttelende overbeladen eenpittertje.  Nu doemen daar de commerciële kredietbeoordelaars als gemene en verraderlijke obstakels op die omzeild moeten worden. Daarom heeft CDU-bondskanselier Angela Merkel net opnieuw de gedachte gelanceerd dat er een Europese kredietbeoordelaar zou moeten komen. Moody’s, Fitch, Standard & Poor’s en andere commerciële rating agencies hebben volgens mevrouw Merkel te veel invloed op het mondiale economische reilen en zeilen. Bovendien zouden ze niet objectief zijn. Wat Merkel vooral stoort: door hun beoordelingen destabiliseren zij de euro-economie en brengen ze Europa in gevaar. Dus moet het kredietbeoordelen genationaliseerd worden, vindt de bondskanselier, in casu ge-europeaniseerd – maar eigenlijk liefst: verDuitst. Pikant dat mevrouw Merkel niet beweert dat het faillissement van Griekenland geheel is te wijten aan Moody’s en consorten. Maar dat komt misschien nog. Tenslotte duurt de komkommertijd nog even en nemen de wrevel en bekommernis onder de Duitsers gestaag toe.
Zo’n opmerking, dit keer door de Duitse kanselier Angela Merkel gemaakt, vestigt weer eens de aandacht op het  hoge voodoogehalte van de meeste uitingen van politieke leiders en de oordelen van prestigieuze instellingen en ondernemingen die aanspraak maken op vanzelfsprekend gezag. Denk bijvoorbeeld aan de opeenvolgende versies van stress testen voor banken: iedere stress test includeert weer andere variabelen en laat bepaalde grootheden bij het testen buiten beschouwing. Dus wat voor waarde te hechten aan het certificaat dat een bank krijgt: geslaagd voor de stress test? Over objectief gesproken.

de onvermijdelijke managers en hun bonuscultuur
De euromanagers in Brussel vereenzelvigen zich inmiddels sterker met het fenomeen manager-als-wereldplaag dan dat zij zich realiseren waarvoor ze zijn ingehuurd. Hoe anders de gotspe te verklaren van hun dringende wens, hun eis bijna, om hun Brusselse budgetten fors te verhogen? In de private sector zouden zij, met hun
ongeëvenaarde talenten en superbe brille immers vele malen meer geld, geld en nogeens geld kunnen verdienen?! Nou? Wat let ze om eergisteren naar die private sector af te taaien? Wij houden hen niet tegen, we willen ze zelfs een flinke duw in de rug méé geven.
Uitgerekend in deze periode van Europese malheur en misère. Die bizarre bonuskoorts en onberedeneerbare grootverdienrazernij is ook over de euro-managers vaardig geworden. Zij lijken het contact en de voeling met de werkelijkheid in toenemende mate te verliezen. Geen wonder dat Europa in de lappenmand belandt. Of de bedrijfsresultaten nu goed zijn of slecht, de Brusselse managers eisen op hoge toon hun bonussen. Tegelijkertijd schmieren ze für die Bühne  over het Ideaal van een verenigd en solidair Europa. Is het vreemd, dat het steeds meer Europeanen almaar moeilijker valt die luitjes daar in Brussel enigszins serieus te nemen?

Een andere glibberige grootheid in dit wollige woordenspel wordt gevormd door de (financiële) markten. Kredietbeoordelaars en markten leiden los en onafhankelijk van Europa een geheel eigen leven. Zij beïnvloeden onze levens echter ingrijpend en fundamenteel, zonder dat wij daar een weerwoord op hebben. Dat kunnen we al helemaal niet via onze democratisch gekozen politici- volksvertegenwoordigers die zich met veel ketelmuziek afficheren als voorvechters van de wereldvrede en behartigers van het algemene belang en die zich daar als Europa-experts en Globlabla-deskundologen goed voor laten betalen.

En dan het IMF. Wiens en welke belangen behartigt die organisatie in wezen eigenlijk? Wat betekent dat “Internationaal” momenteel nog? Waarom volhardt het IMF in zijn standaardreceptuur voor de ongelukkigen die (menen) zich tot het IMF te moeten wenden? Vergelijk bijvoorbeeld Argentinië destijds met Griekenland nu, met betrekking tot hun respectieve opstellingen tegenover dit Internationale Monetaire Fonds.
De Argentijnen lieten zich niet intimideren en staken hun middelvinger op naar het IMF. Dat heeft ze geen windeieren gelegd. De Argentijnen zaten echter niet zonder parachute in een krakkemikkig vliegtuigje zonder nooduitgangen, zoals de Grieken en wij op elkaars schoot zitten. De Argentijnen hadden hun eigen munt, terwijl de Grieken trotse mede-eigenaren zijn van de Euro. Een groots idee: met z’n allen solidair naar de haaien gaan. Terwijl de bankiers en politici hun bail out trucs toepassen en aan hun parachutes veilig landen om vrolijk op de oude voet, maar liefst op nog rampzaliger schaal, verder te gaan.

papegaaien, in Brussel en Den Haag
Het lukt een serieus weekblad als de Economist nog maar ternauwernood zijn wrevel over de euromanagers beleefd te uiten. De rubriek Charlemagne in het nummer van deze week (16 – 22 juli 2011, pagina 34) draagt de titel: “The euro’s real trouble.” Wie de werkelijke oorzaken van de eurocrisis volgens het blad zijn, laat de cartoon zien. ( Kijk op
http://www.economist.com/node/18959279 ) De tekst is zoals het betaamt grotendeels geschreven in verstandige grote-mensen-taal, of wat daarvoor doorgaat. De cartoon echter toont een kapseizend  euroschip, met aan de gevaarlijk overhellende bakboordzijde (gezien vanaf de brug links) drie belangrijke Europese leiders op een kluitje, die net als de bekende aapjes: horen, zien en zwijgen, hun handen voor mond en ogen en achter de oren houden. Ziende blind, horende doof ….
Het blad schrijft keurig dat de eurocrisis net zo goed een politieke als financiële crisis is. Beleefd mild. Alsof die twee grootheden in de praktijk te scheiden zouden zijn.

De passage waarin de wrevel expliciet aan de oppervlakte komt, is die waarin de Economist schrijft dat Europese functionarissen zoals de heer Trichet, president van de Centrale Europese Bank, papegaaien (“parrot”) dat de totale schuldenpositie van de eurolanden gezonder is dan die van de USA. Alsof de VS en Europa op dit vlak vergelijkbare grootheden zouden zijn. CDA-minister De Jager lijkt eveneens aan een vorm van euro-echolalia te lijden, want hij papegaaide die constatering onlangs op de Nederlandse televisie nogeens na. Zonder dat ook maar één journalist de minister vroeg waarom hij meende de federale VS te kunnen vergelijken met het plukharende ploegje politici dat zich afficheert als leiders van Europa.
De Economist stelt vast dat het moeilijk genoeg is om inwoners van Californië zover te krijgen dat ze Wall Street bankiers uit hun rotzooi redden; dus geen wonder dat bij de Duitsers de nekharen overeind gaan staan wanneer van hen wordt gevergd het Griekse establishment te redden – uit de troep die zijzelf hebben aangericht en waarover zij “ons”  glashard hebben voorgelogen.

Tenslotte de markten. De markten functioneren en opereren in een wereld waar de tijd een heel ander tempo aanhoudt dan de Brusselse bureaucratentijd waarin de euromanagers leven. Ook de marktrationaliteit is er voor de eurocraten een van een andere planeet, zo lijkt het wel. En dat terwijl vooral bij hen de woorden markt en marktwerking voorin de mond bestorven liggen. Velen van hen zullen dan helaas ook niet weten waar ze meestentijds over praten.
Wie in deze kwestie uiteindelijk aan wie zijn wil zal opleggen, in welke vorm en tegen welke prijs dat gebeurt, wordt binnen afzienbare tijd(!) duidelijk. Wat temidden van al die onzekerheid in ieder geval nu al vaststaat: met pientere politici en staatslieden van statuur zal die uitkomst bitter weinig te maken hebben.

# # #

Duitsland, Merkel en Europese rating agency
http://www.spiegel.de/wirtschaft/unternehmen/0,1518,691852,00.html
http://old.news.yahoo.com/s/afp/20110717/bs_afp/eueurozoneratingsfinanceeconomygermany

Over de stress test van banken zie o.a.:
Economist: “Europe’s banking sector stress tests: Banks are safe, say banks”   http://www.economist.com/blogs/freeexchange/2011/06/europe%E2%80%99s-banking-sector-stress-tests

http://www.guardian.co.uk/business/blog/2011/jul/15/european-banks-stress-test-results-live-blog
http://online.wsj.com/article/BT-CO-20110718-702020.html
http://online.wsj.com/article/SB10001424052702304521304576447932086173802.html
http://www.ft.com/home/europe

Economist: “ The euro’s real trouble.  The crisis of the single currency is political as much as financial.”    http://www.economist.com/node/18959279

J-C.Trichet interview (18 juli 2011):  http://www.ftd.de/politik/europa/:euro-krise-wir-bleiben-der-euro-anker/60080268.html

“ Exiting the Euro Crisis”   by Charles Calomiris (member of the Property Rights, Freedom, and Prosperity Task Force) 26 mei 2011;   zie   http://www.hoover.org/publications/defining-ideas/article/80181

Over de eurocraten en hun vleespotten in Brussel, o.a.:
http://joseph-harriss.com/eurocrat.htm
http://www.ukiphillingdon.com/?p=1986

toegevoegd op 23 juli 2011:
“That Greek financing offer — annotated”  by Joseph Cotterill (Financial Times, 22-07-2011)  http://ftalphaville.ft.com/blog/2011/07/22/631261/that-greek-financing-offer-annotated

links:  Merry Flowers    Stiene de Boer   Martine

Comments are closed.

Copy Protected by Tech Tips's CopyProtect Wordpress Blogs.