Feed on
Posts
Comments

 

https://images.nrc.nl/UK27FTsTw262JMGp_DFM2RnNn-4=/1280x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2019/09/data49127485-0c274a.jpg

 

‘ In feite geeft deze tekening van Hajo, zoals wij hem uitwerken, een dystopie weer, een tamelijk  naargeestige en troosteloze maatschappij,’ meent Tamara. ‘ Jong en oud en rijk en arm worden tegenover elkaar gezet. Kijk toch eens: “Vitale ouderen weigeren zich voor te bereiden op de zorg die ze later nodig hebben.” Nou, nou, nog even en we slachten of wurgen die halsstarrige oude knarren, die moedwillig steeds ouder worden en gezond blijven op de koop toe! Unverschämt!
Dit is een staaltje van framing via identiteiten waar de honden geen brood van lusten. Tenminste, zoals wij het duiden. Wie wil er nou het eeuwige leven? Een wreder lot bestaat volgens mij bijna niet. ’

–  ‘ Terwijl ze nota bene op een rood stempotlood als wip zitten,’ merkt Ilham op, ‘ symbolischer en mooier kan het niet worden weergegeven, want in een verlichte democratie heeft men immers de keuze. Het stempotlood. Niet om te kiezen om niet te verouderen, want dat is een natuurlijk proces, maar je kunt wel stemmen op politici die het niet zo ver laten komen als Hans Marijnissen en Marten van de Wier in hun stukje schetsen. Raar, dat aan dat aspect van kiezen, aan die democratische dimensie, zo vanzelfsprekend voorbij gegaan wordt. Zelfs de levenseinde-pil met bijbehorende humane begeleiding, zou binnen ieders financiële mogelijkheden moeten kunnen komen te liggen. Dus waar neuzelen en kakkeballen ze over?
Overigens moest ik bij eeuwig leven denken aan Eugène Sue en zijn Wandelende jood, die meen ik de eeuwige jeugd had en daar niet echt vrolijk van werd. Faust en Méfisto en zo, weetjeniet. Dat kan dus niet, want dan krijg je geheid de joodse lobby op je nek vanwege antisemitisme.’

‘ Politici? Nou, neen, politici daar moet je niet meteen aan denken bij het voorkomen of oplossen van problemen,’ zegt Tamara, ‘ blijkbaar zijn deze auteurs van een generatie die politici en hun politiek niet meer serieus neemt. Dat is niet zo vreemd, want je hoeft er geen VISIE op na te houden om bijvoorbeeld de vergrijzing voortdurend en gestaag aan te zien komen, want vergrijzen dat gaat heel voorspelbaar vanzelf en staat nauwkeurig up to date geboekstaafd. Als je dan als politici weet dat er sinds mensenheugenis woningnood in Nederland heerst, dan hoef je geen Einstein te wezen om te snappen dat grote aantallen import-piepeltjes binnen laten, druk op de maatschappij-ketel zal zetten. Dat is gewoon een kwestie van 1 + 1 = 2, dunkt me.
Ben je dan populistisch als je denkt: we kunnen stemmen wat we willen, maar de politieke pipo’s en bimbo’s denken op de eerste plaats vooral aan zichzelf en doen gewoon waar zij zin in hebben? Daarom moest het referendum zo snel en diep mogelijk worden begraven. Politici, kom nou toch. Politici zijn niet veel meer dan potloodventers, exhibitionisten: mijn potlood is groter, dikker en langer dan het jouwe. Wat dat betreft een uiterst realistische kijk op de wereld, dat weer wel. Dat rode potlood vind ik raak getekend door Hajo.’

–  ‘Wat vind je hier van?’ vraagt Ilham: ‘ “ Ook sparen ze nauwelijks om extra zorg in te kopen.” Sparen?! En een negatieve rente voor je kiezen krijgen zeker. Het pensioen van de yeppen verdampt nu al vanzelf. Wie verzint deze teksten?
Dat joch in Hajo’s tekening heeft een spaarvarken in zijn rugzak, dat is intussen junk, ballast, een voos en loos symbool uit de tijden dat sparen nog nut had en een meneer Draghi (of straks een andere pipo) spaargeld niet simpelweg kon laten verdampen door een boekhoudkundige truc. Net als de globe junk is, want de knaap wordt geglobaliseerd, of hij wil of niet. Hij zal op die globe vermoedelijk niet eens kunnen aanwijzen waar Nairobi of Perth ligt. Laat staan dat hij de hoofdsteden van onze Nederlandse provincies kan opsommen. De vraag is of hij deugdelijk is toegerust voor een neoliberale wereld die steeds guurder wordt. Zijn opa geniet van het leven. Dat heeft opa namelijk geleerd, want ook genieten moet je leren, net als goede smaak je moet worden bijgebracht. Geen wonder dat het joch er zwaar de pé in heeft, en oh, oh, oh, wat is het makkelijk om dat uit te spelen.’

Willen we meer of willen we minder oude mensen!?’ roept Tamara. ‘ We leven tenslotte in een democratie, dus we mogen en kunnen zelf kiezen. Toch? Minder yeppen of meer yeppen? Of moeten we op een uitspraak in de Wilders-soap (een  ” nep proces ”  waarin Wilders de show steelt?) wachten alvorens deze yell aan te heffen?’

–  ‘ Wat ik ook zo super-sadistisch-humoristisch vind,’ zegt Ilham terwijl ze grinnikend Tamara aanstoot: ‘ dat je straks als vegetariër automatisch kannibaal bent, want je eet je tot plant gemorfde opa en oma op. Die zijn geruisloos van vegeterend achter de geraniums, tot plant gemorfd. Metamorfose, een natuurlijke wijze van zelfverdediging. Zie Ovidius en het verhaal van Filemon en Baucis. Vooruit: knolraap, schorseneren en prei, in plaats van eik en linde zoals bij Ovidius. Iedere yup wordt oud en morft automatisch tot yep. Dat wordt ooit erfelijk. Wedden?’

Tamara: ‘ Wij lachen er om, maar hier wordt toch op een griezelige manier identiteitspolitiek gepropageerd: oud wordt tegenover jong gesteld en rijk tegenover arm. Dat is dubbelop. Dat stukje van die meneer Huf, waar deze tekening van Hajo oorspronkelijk bij staat, vent dezelfde enge propaganda uit.
Dat rode stempotlood vind ik in deze tekening van Hajo belangrijk, want vooral bij het stuk van Marijnissen en Van de Wier heeft het voor mij de cynische betekenis die ik nu aan stemmen geef: het haalt weinig uit, want je stemt op reclameboodschappen en op politici die als ledepoppen bij de propaganda figureren. Dat is niet leuk om te bedenken. Je kunt veel beter in de illusie blijven vertoeven dat je in een liberale democratie leeft en met je stem de gang van zaken tot op grote hoogte kunt beïnvloeden.’

Ilham: ‘ Met die Trouw-columnist die stug volhoudt dat de politici van nu, dezelfde moreel-normatieve bedrading hebben als de politici van vroeger, valt niet te argumenteren. Die houdt er starre interpretatiekaders op na, hij gaat niet mee met de tijd. Dat is zo iemand die regeringen aanraadt om bij tegenvallende stemuitslagen maar een andere bevolking te kiezen, zoals Bertolt Brecht in zijn Tui-Roman al opperde: „die Regierung solle sich ein neues Volk wählen.“  Als je het referendum maar afhoudt, dan wordt alles weer als vroeger, dan morfen de politieke pipo’s vanzelf tot de bonafide belangenbehartigers van voorheen – althans: minder eigenbelang-eerst! De representatieve democratie? Verzin daar eindelijk eens een realistische benaming voor!’

Tamara: ‘ Ik zag een tekening van Jos Collignon met het word referendum, die nog niet uit de verf is gekomen. Wat gaat het worden: een grote ham, een knuppel, of iets anders. Ik dacht meteen aan het referendum als aas, als lokkertje van de politici, om de vegetatie toch het idee van een democratie te geven. Ben benieuwd wat die Collignon-cartoon gaat worden. Als het tenminste gepubliceerd mag worden, want het referendum is politiek brisant, nietwaar.

De Collignon-cartoon staat nu op de Volkskrant-site. Volgens mij is het zo’n noodhamer geval, in zo’n kastje met glazen ruit: in geval van nood glas breken (want scherven brengen geluk – als je je polsslagader meteen doorsnijdt zeker!) en hamer/knots grijpen. En dan? O ja, natuurlijk, dan de oudjes – vooral de yeppen – doodknuppelen, dat spreekt vanzelf.’

‘ Meneer Collignon heeft er voor alle zekerheid ook een touw bij getekend, want de oudjes zijn taai, dus knuppelen alleen zou weleens niet afdoende kunnen blijken.
Zullen we voorlopig maar geen groenten en fruit eten? ‘ vraagt Ilham met een klein stemmetje. ‘ Ik heb namelijk een hele lieve oma die sprekend op een bos uien-met-wortelen-en-prei lijkt.’

 

 

 

Martin Sommer:  ‘Jongeren die klagen over ouderen zagen aan de tak waar ze zelf op zitten,’  Volkskrant 13 september 2019

 

 

 

 

 

Comments are closed.

Copy Protected by Tech Tips's CopyProtect Wordpress Blogs.