% citaat % When military personnel are deployed to military operations abroad they face an increased risk of physical harm, and an increased risk of adverse shocks to their mental health. Research suggests that the increased risk to mental health is mainly due to the hazards of war, combat exposure: firing weapons, road side bombs, seeing fellow soldiers, friends, civilians, and enemies being injured, maimed or killed. These experiences may lead to severe mental stress. The adverse impact on mental health is the psychological cost of war, and it is of interest to policymakers to learn the magnitude of these effects. This review sets out to synthesise available evidence about the consequences of deployment for deployed military personnel in the mental health and social functioning domains. % einde citaat %
Martin Bøg, Trine Filges, Anne Marie Klint Jørgensen (2018): Deployment of personnel to military operations: impact on mental health and social functioning. | First published: 01 June 2018.
onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.4073/csr.2018.6
*
‘ Het geweld in Gaza en Israël moet psychologische gevolgen hebben voor de respectieve bevolkingen. Omdat Israël met nog geen tien miljoen inwoners een relatief klein leger (de IDF genoemd) heeft, dat grotendeels uit reservisten bestaat, dienen veel Israëli in de IDF en doen derhalve mee aan “de krijgshandelingen.” Wat voor mensen, individuen zijn dat (geworden)? Wat is het psychologisch profiel van de Israëli? Hoeveel oorlogsinvaliden (psychisch en fysiek) telt dat land momenteel? Zij hebben tenslotte kernwapens, dus misschien toch goed om daar rekening mee te houden? Hoe verandert de oorlog hen en uiteraard: welke gevolgen (impact) heeft het geweld op de Palestijnse populatie? Hoe beïnvloedt de mix van voornoemde, en meer invloeden, de “kwaliteit” van (samen-)leven in de regio en welke invloeden heeft het globaal gezien – wat is de psychische, psychologische, fall out wereldwijd? Wat voor risico’s kunnen we globaal incalculeren? Denken we daar überhaupt over na?’
- ‘ Natuurlijk niet. Doen we nooit meer, nadenken. Mooi, maken we meteen een sprongetje naar Nederland (de EU-landen), die door “de politici” (nota bene demissionair in Nederland, dus in een “democratisch limbo”) psychologisch-financieel-moreel bij de oorlogen in Gaza en Israël zijn betrokken (de Oekraïne zijn we al lang vergeten), dan kunnen we die vraag herhalen. Daar komt bij: de permanente instroom van exoten, die onze maatschappij geleidelijk ontwricht, en van wie “wij” nauwelijks weten wie of wat het zijn. Hoeveel oorlogslachtoffers en oorlogsmisdadigers zitten daar bijvoorbeeld tussen? Om wat voor “cultuurdragers” gaat het? Het lijkt me nuttig om dat te weten.’
‘Ach, nuttig. Nuttig voor wie? Onlangs hoorde Z. in het restaurant waar ze werkt, mensen over de huidige Nederlandse politiek praten. Vooral de laatste stunt van Rutte en de kuddeschapen in de Kamer demoraliseerde hen totaal (video doorspoelen >>> naar 23:55). En dat als opmaat naar de Kerst.’
Adam Cebula (2020) Collective Complicity in War Crimes. Some Remarks on the Principle of Moral Equality of Soldiers. | Open access. Published: 20 May 2020.
Zo “helpen” “WIJ” de Oekraïne
Putin’s Clear Mind | Col. Karen Kwiatkowski