Pyter: ‘ Indien meneer Hiddema niet meer tegen smurrie kan, zou hij zijn lidmaatschap van FvD kunnen opzeggen, een eigen partij beginnen of uit de politiek stappen. Dit zijn enkele mogelijkheden waar ik meteen aan denk.’
Rooth: ‘ Wat is het effect van dit NRC-interview voor Baudet en FvD?’
Pyter: ‘In ieder geval publiciteit, en daar is het in de politiek om te doen. Meer nog dan om solide, inhoudelijk deugende en deugdelijke politiek te bedrijven.’
Rooth: ‘ Nou dan?’
Pyter: ‘ Nou dan? Jij hebt die theorie dus ook gehoord? Dat het net zo goed een 1-2tje kan zijn tussen Baudet en Hiddema. Good cop / bad cop. Ze eten er tenslotte beiden van; beiden zijn gebaat bij zo veel mogelijk stemmen op en voor FvD .’
Rooth: ‘ In de heersende maatschappelijke context is bijna alles aannemelijk en niets per definitie of per se ongeloofwaardig – zeker als het om de huidige Haagse politiek en politici gaat. Tenslotte hebben Rutte & Cie toch maar bijna een jaar demissionair geregeerd alsof ze volledig missionair waren. Hoe bont wil je het nog hebben? En dan laat ik het geneuzel over Nieuwe bestuursstijl, Macht en Tegenmacht, Nieuw Leiderschap (met enzymen), Nieuw Elan, en de rest van de prietpraat nog buiten beschouwing.’
Pyter: ‘Daar word ik nou onpasselijk van.’
Rooth grinnikt kort: ‘Deze rechter heeft Baudet gelast de gewraakte tweets te verwijderen en dat is gebeurd. Dus.’
Pyter: ‘ Dus is bewezen dat we nog in een rechtsstaat leven? Dat kan, ook omdat dit vermoedelijk een andere rechter is dan die over wie Jeroen Pols en Maria-Louise Genet de staf breken in hun laatste Café Weltschmerz-gesprek d.d. 28.12.2021. Die zou haar diploma bij wijze van spreken net zo goed op Marktplaats kunnen hebben gekocht – indien Pols en mw. Genet het tenminste bij het rechte eind hebben, natuurlijk.’
Rooth: ‘ We sprokkelen onze informatie bij elkaar. Dat kan gelukkig nog steeds, zo lang er geen effectieve censuur is ingesteld. Kijk en luister bijvoorbeeld naar de vaccinoloog Theo Schetters in “Tegenwind.”
Pyter: ‘ Hiddema zegt in dit NRC-interview bijvoorbeeld: “ Ik heb mijn mandaat van de kiezer niet omdat ik verkondigde hoe we moeten omgaan met de Holocaust. Of wat te doen tegen satanisch ritueel kindermisbruik. Of hoe we ons moeten verzetten tegen het wereldwijde coronacomplot.”
Nou, over de aanpak van holocaust door Baudet heeft deze rechter uitspraak gedaan, en daarmee is de kous voorlopig af. Hiddema gebruik de kwalificatie infantiel (“infantiele bombast”) en dat vind ik een afdoende diskwalificatie, maar via infantiel kom ik op kindermisbruik in Nederland, en daarover moeten de Haagse politici zeker blijven doorpraten en liefst niet alleen praten. Ook over de berichtgeving inzake corona, daar zou ik de Haagse politici eveneens graag zinnig over horen doorpraten. Vooral wanneer het gaat over kinderen prikken, of geestelijk minvermogenden. Die kunnen niets terugzeggen of vertellen hoe en wat er is gebeurd.’
Rooth: ‘ Wat mij opviel bij die bizarre stemming over het al dan niet instellen van een onafhankelijke onderzoekscommissie naar (satanisch) kindermisbruik, was, dat Pieter Omtzigt tegen de motie van Gideon van Meijeren (31015-234; 31015-239) stemde. (video doorspoelen naar 1:50) ’
Pyter: ‘ Dat ben ik niet vergeten, en met dat thema zit je meteen weer midden in in de biotoop van de magistratuur (rechters, officieren van justitie, ambtenaren op en bij het ministerie van meneer Grapperhaus). In die biotoop moet het zeker vlekkeloos gaan, zelfs de schijn van gerommel en hanky-panky dient vermeden. Alles hangt met alles samen, maar we vergeten bij het bespreken van dingen, heel veel samenhangen, die een belangrijke constituerende rol bij de (re-)constructie van het betreffende narratief kunnen spelen.’
Rooth: ‘ O ja, daar zullen diverse partijen op speculeren en moedwillig op aansturen door het leggen van rookgordijnen en het insteken van “nep-/des-informatie.” Daar ga ik zondermeer van uit. Ook meneer Hiddema is tenslotte een gewoon mens, met eigen belangen en eigen verdienmodellen.’
Pyter: ‘ Die tegenstem van Omtzigt heeft tot een paar speculaties aanleiding gegeven, zo hoorde * * * * onder andere in het vliegtuig, vertelde ze een paar dagen geleden. Degenen die het erover hadden, speculeerden op mogelijke loyaliteiten van Omtzigt jegens ex- en oud-partijgenoten, bij het CDA. Ik vind dat een intrigerende verhaallijn. Ook Omtzigt is maar een gewoon mens. Wie zouden er bij het CDA een hele erge scheve schaats kunnen hebben gereden? Dat moeten dan haast wel personen hoog in de partijboom zijn. Indien het tenminste allemaal klopt.’
Rooth: ‘ Tja, in ieder geval – zeker in potentie – smurrie genoeg voor meerdere levens. Alle ongerechtigheden die “ze” onder het tapijt vegen, gaan ooit gisten en rotten.’
Pyter: ‘ Als je er even over nadenkt en speculeert, is het merkwaardige, dat Baudet er electoraal niet eens slecht bij hoeft te varen en er misschien zelfs garen bij kan spinnen. Men kan zijn taaluitingen en gedrag stuitend, misselijkmakend en weet ik wat voor kwalificaties je nog meer uit de kast kunt halen, vinden, uiteindelijk gaat het om de stemmen en het aantal zetels dat hij met zijn partij weet binnen te slepen. Hoe hij dat doet, is niet aan de orde.’
Rooth: ‘ Dat klopt. Zo gaat het nog steeds in onze onvolprezen democratie. Met de trias politica en al het andere moois in de staatsrechtelijke kerstboom. * * * * vertelde dat ze mensen die eigenlijk niet meer stemden had horen praten over wél weer gaan stemmen – en waarom dan niet op de FvD, want die zorgt tenminste voor “ophef” en deining onder de Haagse Kaasstolp.’
Pyter: ‘ Tja, dat zullen de nette mensen en de moreel hoogstaanden, ongetwijfeld met gefronste wenkbrauwen aanhoren, maar zo is het natuurlijk wel. De kwaliteit van samenleven, is daarom voor mij de hoofdbeïnvloeder van het gedrag van de mensen die een maatschappij vormen en gestalte geven. De wijze waarop onze voornaamste instituties functioneren, is daarbij van eminent belang (bijvoorbeeld de politiek, rechtspraak & justitie, belastingdienst, het immigratie-beleid en het politie-optreden).
Is het erop na houden van een geweten eigenlijk nog in de mode?’
Rooth: ‘ Enkel zo rond de kerstdagen, even, vermoed ik. Daarna gaat het met de kerstversierselen weer de kast in.
Waar men nooit rekening mee houdt, is de context en contrastwerking bij politieke partijen. Wanneer de conventionele (midden-)partijen op orde zijn, degelijkheid, vertrouwwekkendheid en solide rust uitstralen, dan steken de avonturiers er automatisch tegen af. Dat kan dan zowel in positieve (avontuurlijk, innovatief en onconventioneel) of negatieve (onbetrouwbaar, wispelturig, rancuneus en onbeschoft / “grievend”) zin zijn.
Dit geldt ook voor Kamerleden. Pieter Omtzigt bijvoorbeeld, is een gedreven mens en een puik Kamerlid, maar dat sommigen hem bijna heilig verklaren, komt voor een niet gering deel door het armetierige allooi en de pathetische kwaliteit van het overgrote deel van de Kaasstolp-populatie en waar een groot licht opgaat, daar vallen diepe schaduwen.’
Pyter: ‘Daar heb je een belangrijk punt te pakken; wanneer geen van die clubs erg apetijtelijk is, dan wordt vergelijken en kiezen heel erg moeilijk. Dat is precies jouw en mijn argument. Wij houden de politiek scherp in de gaten, we weten vrij nauwkeurig wat er speelt, en precies daarom gaan wij niet stemmen, want er valt voor ons helemaal niets te kiezen.’
Rooth: ’ Herinner jij je het boek van Barry Schwarz nog? De titel luidt: De paradox van keuzes (ISBN 90 274 9186 0 ). Destijds bereikte het bijna de status van een cultboek. Enkelen van mijn pupillen zijn het aan het (her-)lezen als vingeroefening, voor de ideeën die er in worden geformuleerd. Er komen steeds meer politieke partijtjes in de Tweede Kamer en waarschijnlijk is de versplintering nog lang niet ten einde, en dus zullen we steeds meer keuzemogelijkheden krijgen.
De vraag is, of het werkelijk keuzemogelijkheden zijn, of dat het de resultante is de marketingtruc die productdifferentiatie heet. De politieke marketing gebeurt tegenwoordig op bijna-industriële schaal en wijze, en de kiezer is er aan gewend geraakt.’
Pyter: ‘ Ja, daar heb ik zelf een illustratief voorbeeld van meegemaakt, toen ik in mijn studententijd bij een boterfabriek werkte. Daar stonden twee of drie gigantisch grote vaten met de substanties die onder soortnaam boter werden verkocht. Later werd de grove scheiding tussen boter (dierlijk) en margarine (plantaardig) aangebracht, dat werden de hoofdsoorten.
Het kwam er op neer dat van die zelfde substanties uiteindelijk zo’n vijftig of meer merken uit de fabriek kwamen. In feite waren het merk en de wikkel het enige verschil, want de inhoud bestond voor 90% uit hetzelfde, misschien smaakte het ene merk iets zouter dan het andere. Zelfs dát, kon op suggestie berusten.’
Rooth: ‘ Precies. De hoogtijdagen van de marketing. Daar werd goudgeld mee verdiend. Verreweg de meeste “toegevoegde waarde” werd gecreëerd door de marketing-hocus-pocus erom heen. Die zelfde marketing technieken werden al snel ook in de politiek toegepast. De kiezer krijgt verschillende partijen voorgeschoteld om uit te kiezen, maar ze doen eigenlijk niet veel anders dat hetzelfde. De partijmanagers (het partijbestuur en wat daaromheen scharrelt) zijn degenen die er het vetste van profiteren. De hoofdslogan luidt: Democratie. Wij, in het vrije westen, kunnen uit vijftien of meer merken kiezen, terwijl ze elders, bij “hen” in de niet-democratieën, uit misschien maar twee of drie merken kunnen kiezen, en er vaak zelfs maar een politieke partij is. Voor dat verschil zijn wij bereid ons leven te offeren – tenminste wanneer de marketeers, dus de communicatie-experts, voorlichters en propagandisten, hun werk goed doen.’
Pyter: ‘Ik heb het boek van Schwarz er even bijgepakt en op bladzijde 88-89 staan een paar regels die nog steeds actueel zijn en aan actualiteit winnen: “ Een verstandige kiezer neemt beslissingen die een weerspiegeling zijn van wat hij of zij belangrijk vindt in het leven. Tot slot, een verstandige kiezer is nadenkend genoeg om de conclusie te trekken dat mogelijk geen van de beschikbare alternatieven bevredigend is, en dat als hij of zij het juiste alternatief wil, hij of zij het mogelijk zelf moet creëren.”
Dat betekent: de geboorte van de politieke entrepreneur, die zelf een politiek merk in de (kiezers-)markt zet.’
Rooth: ‘ In het Vrije Westen kunnen we “kiezen” uit neoliberale margarine, die ons onder verschillende merknamen en etiketten wordt aangesmeerd.’
*
Patholoog spreekt zich uit; “Dodencijfers RIVM kloppen niet!”
Arts en Patholoog Frank van der Goot is stellig; “Ik ben niet onder de indruk van de cijfers die het CBS en het RIVM communiceren. Ook de Covid-19 dodencijfers kloppen niet. Simpelweg omdat er nauwelijks obducties plaatsvinden in Nederland en daarmee de doodsoorzaak door de arts hoogst onzorgvuldig is. Immers, je kunt de doodsoorzaak niet aan de buitenkant vaststellen en dat maakt de registratie feitelijk een wettelijke verplichting tot meineed”.