” Gregorius ging in een hoekje zitten en bladerde tot hij op de woorden van de islamitische geograaf al-Idrisi uit de twaalfde eeuw stuitte: ‘Vanuit Santiago voeren we naar Finisterre, zoals de boeren het noemen, een woord dat het einde van de wereld betekent. Je ziet er alleen maar hemel en water en ze zeggen dat de zee zo onstuimig is dat niemand erop kan varen, en dat is de reden dat men niet weet wat er achter de zee is. Ze zeiden tegen ons dat een paar mannen, die er begerig naar waren geweest het te onderzoeken, met hun schepen zijn verdwenen en dat niemand van hen ooit is teruggekeerd.’ ” [ISBN: 978 9028421011; 42]
” De eerstvolgende trein naar Lissabon, dat hadden ze bij de receptie voor hem uitgezocht, ging pas morgenochtend. Hij pakte het grote boek over de onheilspellende zee en las verder wat al-Idrisi, de islamitische geograaf, had geschreven: ‘Niemand weet -zegt men ons – wat er in die zee zit en je kunt het ook niet onderzoeken want er zijn te veel dingen die de scheepvaart belemmeren: de diepe duisternis, de hoge golven, de veel voorkomende stormen, de talloze monsters die de zee bevolken, en de heftige winden.’
Hij had een fotokopie willen laten maken van de twee artikelen die Estefania Espinhosa over Finisterre had geschreven, maar hij was vastgelopen op het personeel van de bibliotheek omdat hij niet de juiste woorden had kunnen vinden. ”
[ISBN: 978 9028421011; 43]
*
NRC 6 juli 2023 Michel Krielaars – www.nrc.nl/nieuws/2023/07/06/auteur-pascal-mercier-kon-het-schrijven-niet-laten-a4169073
Mercier: “Ein Gefühl ist nicht mehr das Selbe, wenn es zum zweiten mal kommt. Es verfärbt sich durch das Gewahren seiner Widerkehr. Wir werden unserer Gefühle müde und überdrüssig, wenn sie zu oft kommen und zu lange dauern.”
