* PARKEER *
‘” Morgen, zondag 23 februari 2025, gaan de Duitsers naar de stembus. Wordt de AfD van Alice Weidel en Tino Chrupalla de grootste, of zwichten de Duitsers voor de psychologische druk van het uitsluitmechanisme (Brandmauer), ‘de politieke chantage,’ die niet-kartelpartijen, niet-systeempartijen, buiten de democratische orde verklaart.”‘
- ‘”Freuds Onbehagen in de cultuur blijkt in dit kader zo actueel als maar zijn kan. Isolement als afweermechanisme en als straf tegelijk – denk aan de isoleercel. Dat is uitsluiting in het kwadraat; de gevangenis sluit iemand uit van de maatschappij en in die gevangenis, kan een inmate nóg eens extra worden uitgesloten, in de isloeercel.”‘
‘” Hoe (on-)gezond is een maatschappij die zich als democratisch afficheert, maar desniettemin het cordon sanitaire als politiek uitsluitmiddel hanteert?”‘
- ‘” Y, R en W, die de link naar de video van Lanz met Chrupalla stuurden, schrijven: ‘Verbazingwekkend hoe alle drie Duitse deelnemers aan dat gesprek – met Lanz meegeteld: vier – tot in de kleinste details lijken te weten wat de RECHTEN van de (niet-Duitse) ‘immigrant’ zijn, terwijl de Duitser, die dat alles moet betalen, er helemaal niet toe lijkt te doen. Dat is inderdaad bevreemdend.”‘
‘”En dat geschifte gesteggel over het woord RE-migration. Dat is blijkbaar een taboe woord. Hoezo? En als dat woord zo’n pijn aan bepaalde oren doet, noem het dan desnoods RE-patriëring. Of mag dat ook al niet?”‘
………………….. ………………. …………………….
Sigmund Freud (citaat; vet toegevoegd): Die anderen Methoden, bei denen die Vermeidung von Unlust die vorwiegende Absicht ist, scheiden sich je nach der Unlustquelle, der sie die größere Aufmerksamkeit zuwenden. Es gibt da extreme und gemäßigte Verfahren, einseitige und solche, die zugleich an mehreren Stellen angreifen.
Gewollte Vereinsamung, Fernhaltung von den anderen ist der nächstliegende Schutz gegen das Leid, das einem aus menschlichen Beziehungen erwachsen kann. Man versteht: das Glück, das man auf diesem Weg erreichen kann, ist das der Ruhe.
Gegen die gefürchtete Außenwelt kann man sich nicht anders als durch irgendeine Art der Abwendung verteidigen, wenn man diese Aufgabe für sich allein lösen will.
Es gibt freilich einen anderen und besseren Weg, indem man als ein Mitglied der menschlichen Gemeinschaft mit Hilfe der von der Wissenschaft geleiteten Technik zum Angriff auf die Natur übergeht und sie menschlichem Willen unterwirft. Man arbeitet dann mit allen am Glück aller.
Sigmund Freud: Das Unbehagen in der Kultur – Gutenberg Edition 16. 2. vermehrte und verbesserte Auflage. Alle Werke aus dem Projekt Gutenberg-DE. Mit zusätzlichen E-Books.
———- ———– * ———– ———
Nederlandse vertaling (1999:314,315): Beschouwingen over cultuur: Totem en taboe. Actuele beschouwingen over oorlog en dood. De toekomst van een illusie . Het onbehagen in de cultuur. ISBN 978 90 5352 452 7 (vet toegevoegd)
Het lijden dreigt van drie kanten : vanuit ons eigen lichaam, dat tot verval en ontbinding is voorbestemd en zelfs pijn en angst als waarschuwingssignalen niet kan missen ; vanuit de buitenwereld, die met oppermachtige, onverbiddelijke, vernietigende krachten tegen ons tekeer kan gaan ; en tot slot vanuit de betrekkingen met andere mensen. Het aan deze laatste bron ontsproten lijden ondergaan wij misschien met de diepste smart ; wij zijn geneigd het als een in zekere zin nodeloze toegift te beschouwen, hoewel het waarschijnlijk even fataal en onafwendbaar is als het lijden uit andere bron. (p.314)
Vrijwillig isolement, afstand bewaren tegenover anderen is de meest voor de hand liggende bescherming tegen het lijden dat het onderhouden van banden met andere mensen ons kan veroorzaken. Wij begrijpen dat het geluk dat men langs deze weg kan bereiken, dat van rust is. Tegen de gevreesde buitenwereld kan men zich enkel verdedigen door zich op enigerlei wijze af te wenden, gesteld dat men dit probleem alleen voor zichzelf wil oplossen. Er is evenwel een andere en betere weg, doordat men als lid van de mensengemeenschap met behulp van de door wetenschap geleide techniek de aanval op de natuur inzet en haar aan de menselijke wil onderwerpt. Dan werkt men met allen aan het geluk van allen. (315)
*
