Steven Lobell (editor) – www.amazon.com/Neoclassical-Realism-State-Foreign-Policy/dp/0521731925
*
‘ Jij hebt Israël in gedachten bij het citeren van deze passage? Is Israël een strong entity die zich niets aantrekt van nationale, binnenlandse, druk bij het vormgeven van zijn buitenland politiek? Spits het toe op de Gaza-casus en betrek daarbij terdege de rol van de Israël-lobby’s die buiten Israël acteren – met name in Amerika, maar verder in alle landen en vooral die met een zwakke interne samenhang en een onduidelijke nationale identiteit, zoals Nederland. “Dé Nederlander bestáát niet” beweerde een import-Nederlandse geloof ik ooit? Intern, nationaal, zou de club van Benyamin Netanyahu overweldigende steun genieten voor zijn Gaza-politiek. Hoe meer de buitenwereld de Israëli gispt en berispt, hoe sterker de Israëlische identiteit lijkt te worden. De Israëli sluiten zich aaneen.’
- ‘ Dat klopt denk ik wel, ja. Is Israël a regime founded on dysfunctional ideologies? Dat hangt ervan af aan wie je het vraagt, is het niet? “Een zwakke interne cohesie,” zoals bij Nederland in toenemende mate het geval is? Desnoods zorgen de Israëli voor het ondermijnen van de nationale interne cohesie van een land. Zij het door het stimuleren en faciliteren van massa-immigratie van exoten (inundatie, flooding) met een totaal andere cultuur, godsdienst en levensvisie, hetzij door het uitzetten van agressieve wolven, giftige slangen, vleermuizen, gen-gemanipuleerde insecten en ander ongerief, het zij door een combinatie van deze en andere zaken. Niet zo moeilijk om dit soort dingen, en nog meer, te verzinnen.’
‘ Zeker, zeker. Vergeet zoiets als het Eurovisiesongfestival niet, want de massa’s amuseren en verstrooien zich maar al te graag tot ze er dood bij neervallen. Bovendien is de lhbtq-gekte een effectief wapen gebleken. Is Nederland nog als een zelfstandige staat te beschouwen? In hoeverre trekken de Israëli ook in Nederland aan de touwtjes? Bijvoorbeeld middels “sympathisanten, ” noem ze desnoods vrije-tijd-zionisten of sayanim, of allebei. In het Nederlandse parlement zitten Kamerleden die meer dan “normaal” vóór Israël en zijn amokmaken in de wereld lijken te zijn. Zijn ze dat uit overtuiging, worden ze wellicht door de Mosad in de tang genomen en gechanteerd, of omgekocht? Wie het denkt te weten mag het zeggen.’
- ‘Jij wil naar een belangrijke Israëlische speler als het om de buitenlandpolitiek van Israël gaat, geloof ik ……? ‘
‘Ja, maar ik kan de video-clip niet vinden. Misschien komt dat nog. Misschien is ‘ie intussen verwijderd? www.youtube.com/watch?v=6CnW07wvPB0 . Misschien vergis ik me? Zet dit maar vast op de site.’ Crooke analyseert in die video-clip hoe geduldig en grondig de Mosad te werk is gegaan in Iran en we weten dat de Mosad vaak jarenlange voorbereidingen niet schuwt.’
- ‘Ontegenzeggelijk waar, ben ik geneigd te zeggen, maar zo’n Iran-operatie werkt maar één keer en het maakt dat andere landen Israël (én Amerika) nog meer en met nog grotere Argusogen zullen bezien en volgen, en hoogstwaarschijnlijk leren ze er van. Wie weet krijgen we binnenkort koekjes van “eigen” deeg?’
‘Hoe het zij, we zijn op weg naar “alleen maar erger.” F. vertelde onlangs een paar mensen een volgens haar uiterst realistisch scenario te hebben horen bespreken: Nederland wordt almaar voller, hetgeen op zich al agressie bevordert, maar bovendien worden er door de politici voortdurend exoten bijgeplempt zonder dat er enige aandacht wordt besteed aan het inburgeren en assimileren vàn al die exoten – van wie er sommigen helemaal niet inburger-bereid zijn. Die inburger-resistenten begaan misschien misstappen, maar ook daar falen de politieke zombies, want ze corrigeren niet of onvoldoende en ze zetten ook nooit niemand uit. Zachte heelmeesters en hun stinkende wonden. Me dunkt dat we daar volop worden getrakteerd. Op een bepaald punt zal de wal het schip keren en dan heeft niemand het gedaan en heeft niemand zitten verzaken.’
*
citaat
Perception and Misperception || The first problem is that state leaders do not always perceive systemic stimuli correctly. The international system may at times present states with relatively clear requirements, based on the relative distribution of capabilities and differential growth rates. Yet, as William Wohlforth points out, “If power influences the course of international politics, it must do so largely through the perceptions of the people who makes decisions on behalf of the states.” As Robert Jervis and others have noted, leaders, who are only human after all, frequently err in how they process information, their calculations of relative power, their identification of the options at their disposal, and their assessments of the likely consequences of their actions. Such misperceptions can occur to any leader, particularly when faced with incomplete or contradictory information about other state’s intentions, relative capabilities, and the likely consequences of one’s behavior, or when experiencing an information overload.
But it can also result from a systematic bias in a particular leader’s package of images and cognitions that comprise his/her cognitive filter, which is used to evaluate and process incoming information. Therefore, a state’s national security behavior may have more to do with its leaders’ personality, beliefs, and images than objective systemic constraints and opportunities.
Ripsman; Norrin M.; Taliaferro; Jeffrey W.; Lobell; Steven E. (2016:20) Neoclassical Realist Theory of International Politics. ISBN 978–0–19–989925–8 (paperback) | ISBN 978–0–19–989924–1 (E-book) Vet toegevoegd