* PM Parkeren *
“ En de HEERE zeide tot Kaïn: Waar is Abel, uw broeder? En hij zeide: Ik weet het niet; ben ik mijns broeders hoeder? “
www.ad.nl/binnenland/miljoenen-pasfoto-s-onschuldige-buitenlanders-in-database-politie-deskundigen-kritisch~a3841b1b/
ana-lisa.nl/de-politie-als-scharnierlynchpin-tussen-mafia-en-politiek/
*
* * citaat * * Maar ook in het personeelsbeleid heeft de recherche lange tijd geen prioriteit gehad. „Tot voor kort was het zo dat een politieman of vrouw die vanuit de geüniformeerde dienst werd gepromoveerd naar de recherche vanwege goede prestaties zo’n 600 euro per maand moest inleveren vanwege het wegvallen van onregelmatigheidstoeslagen. Echt goede rechercheurs konden ook niet doorgroeien tot de hoogste loonschalen. Nee, dan moesten ze leiding gaan geven aan een wijkteam van 20 of 30 mensen. Mede dankzij een interventie van mij, samen met de vakbonden, is dat probleem nu opgelost. Maar het geeft aan hoe de Nederlandse politietop al decennia denkt over de waarde van de recherche. Daar hoefden de beste mensen kennelijk niet naar toe.”
De problemen met de bestrijding van de georganiseerde misdaad nu, zijn volgens Cyrille Fijnaut voor een deel het gevolg van dit soort beleidsmatige keuzes. * * *
*
‘ Meneer Fijnaut beschrijft hierboven een zo vaak en veelvuldig voorbeeld van bestuurlijke incompetentie en onverschilligheid, dat je er eigenlijk niet meer van opkijkt als het weer eens voorkomt. Je kunt het ook beter maar niet aankaarten, want voor je het weet, zit jij op de schopstoel.’
– ‘ Je bedoelt de “promotie als straf.”? Het is zowel een bewijs van totale onverschilligheid voor je personeel alsook van botte domheid. Ik heb dat een paar keer meegemaakt en op den duur heb ik daar maar op cynische manier op gereageerd. Zo van: gôh, best slim wat u hebt gedaan. U promoveert mevrouw Frederiks en bespaart daarmee tegelijk fors op de salariskosten (Fijnaut noemt de 600 euro van de rechercheur). Soms vertrok mevrouw Frederiks en konden ze een nieuwe – goekopere – kracht inhuren. Die moest natuurlijk worden ingewerkt, zodat de zaak er per saldo veel duurder mee uit was dan met een echte salarisverhoging voor mevrouw Frederiks. Cosmetisch oogde het echter allemaal prima.’
‘ Hoe werd op jouw cynisme gereageerd?’
– ‘ Wat mij betreft best hilarisch vond ik, want de door mij “gecomplimenteerde” begon meestal te glimmen en te stralen en dacht dat ik haar werkelijk een pluim in de achterzak stak.’
‘ Ze ging vast meteen op zoek naar meer slachtoffers die voor zo’n promotie in aanmerking konden komen? Misschien vangt ze een bonus voor zulke “besparingen.” ’
– ‘ Dat heb ik niet nagetrokken en daar heb ik maar niet op gewacht. Wat zulke hampelmensen voor schade aanrichten in een organisatie, dat wil je niet weten.’
‘ Ik moet denken aan de uittocht bij de Belastingdienst, toen de briljante Rutte-minion Eric Wiebes een riante vertrekregeling had bedacht. De uittocht uit Egypte was er niets bij. En meneer Wiebes op tv maar herhalen dat “het zo leúk” was bij de Belastingdienst. Ik zie de gup nog snateren. Hij ging mank aan te veel IQ. Beweerde Rutte. Maar, die liegt ook als hij slaapt.’
– ‘ Ja, dat was me een bak. Wiebes maar roepen: “Dat had ik helemaal niet besteld!” Die Belastingdienstklus deed ‘ie samen met een generaal nog wel. Ene Hans Leijtens. De uitgetreden Belastingsamtenaren werden via de achterdeur voor tig keer hun vorige salaris, weer binnengehaald. Als zzp’er. Die scoorden dus tweemaal: een keer door hun riante vertrekregeling en daarna door hun riante fee als zzp‘er. En, dat maakt het eens zo leuk, het hele circus werd betaald met Belastinggeld, want politici en hun maatjes blunderen altijd op kosten van het Rijk – dat zijn wij dus.
Je zult in de Oekraïne – ik noem de Oekraïne vanwege de actualiteit – onder zo’n generaal naar het front worden gestuurd. In Vietnam stopten ze bij dergelijke commandanten een levende handgranaat in de achterzak. Dat heette “fragging.” Op een bepaald moment werden er meer commandanten gefragd dan dat er in het gevecht sneuvelden.’
‘ Jammer genoeg kun je verzakende pipo’s en bimbo’s op een ministerie niet fraggen, en moet je ze verduren. Misschien kun je ze vergiftigen, dat maakt minder rommel dan fragging en het geeft geen geluidsoverlast.’
– ‘ Nou, dat begint te kenteren, heb ik me laten vertellen, maar niet snel genoeg. Dat vergiftigen is misschien effectief en praktisch (liever iets dan niets), maar uiteraard is het funest voor de arbeidsmoraal en nefast voor het maatschappelijke vertrouwen. Je moet gewoon niet aan nepostisme en cronyism beginnen. Echter: de rot begint aan de kop.’
‘ Eric Wiebes hebben ze trouwens ook niet vergiftigd, na zij blunderen bij de Belastingdienst. Die mocht als beloning de boel in Groningen verder en dieper de grond in helpen douwen. De generaal werd naar een zonnig overzees Rijksdeel gestuurd, om daar de Belastingdienst te reorganiseren. Daarna kwam de man geruisloos terug en werd al even geruisloos opnieuw in “het systeem” ingevoegd. Ongetwijfeld met een paar extra periodieken tropentoeslag, dus een forse salarisverhoging. Wat een feest is zo’n politieke biotoop toch. Vind je niet? De “echte” maffia kan er een puntje aan zuigen.’
*
