*
‘ Op deze clip wordt Baudet compleet gedold door Hoekstra en Ollongren, maar het gaat vooral om de generaal Eichelsheim. Die wordt net zo goed “gedold,” maar dan stilzwijgend.’
– ‘ Ohoóó …???? Ik zou eerder zeggen dat Eichelsheim wordt geïntimideerd, in de week gelegd, voorgekookt, met meat tenderizer….?’
‘ Chapeau! Wordt ‘ie ook. De generaal moet z’n klep houden, met de hakken klakken en rammelen met z’n kadaver. Dat wordt hem hier ingewreven, aan de hand van de behandeling die Baudet ondergaat. Een standaard-methode uit het handboek van politieke trucs (dirty fighting for politics; political psy opps). Let wel: dit is een particuliere interpretatie, die niet in Handboek-soldaat staat. “Denk erom Eichelsheim, dat je niet gaat lopen roepen dat je niet gelooft dat de Oekraïne het ooit kan winnen van Rusland en dat Zelensky dus subiet met Putin in gesprek moet. Dat bepaalt Blackrock wel, en Raytheon, en Pfizer en JPMorgan-Chase, want die gaan ” investeren” in de wederopbouw. Dus hoe platter en kaler het land, hoe meer er kan worden opgebouwd en geïnvesteerd en dat is goed voor de cashflow. Gewoon doen wat wij je opdragen, dan komt het goed met je. ” ’
– ‘ Ik zal Clausewitz er eens op naslaan’
‘ Maar dan de dikke, want jij hebt daar een dunne samenvatting zie ik? Voor de luie cadet? Ik zou Sun Tze ook eens scannen. Daar schijnt trouwens een herziene (Chinese?) uitgave van verschenen te zijn.’
– ‘ Clausewitz (de dikke) lijkt niet zo geporteerd voor psy-opps, hoor maar: “Jeder beurteilt den Gegner nach dem Ruf seiner Talente, nach seinen Jahren und seiner Erfahrung und richtet sich danach. Jeder tut einen prüfenden Blick auf den Geist und die Stimmung seiner und der feindlichen Truppen. Alle diese und ähnliche Wirkungen im Gebiet der geistigen Natur haben sich in der Erfahrung erwiesen, sind immer wiedergekehrt und berechtigen dadurch, sie in ihrer Art als wirkliche Größen gelten zu lassen. Und was sollte wohl aus einer Theorie werden, in der man sie unbeachtet lassen wollte? Aber freilich ist die Erfahrung ein notwendiger Stammbrief dieser Wahrheiten. Mit psychologischen und philosophischen Klügeleien soll keine Theorie sich befassen und kein Feldherr sich versuchen.”
Dus je doet er weliswaar verstandig aan je een globaal beeld van je tegenstander te vormen, maar haal er geen Freud, Jung of Lacan bij, want dat is mierenneuken – in Duits: Klügelei. Dat laatste is mijn creatieve invulling en eigen exegese.’
‘ Hm, dat lijkt maar zo, vermoed ik. Hij zal zijn psychologie impliciet houden uit vrees voor wappie uitgemaakt te worden. Wat tijdens deze meeting waarop ze Baudet dollen, gebeurt, is onder andere aan meneer Onno duidelijk maken wie er tot de in-group behoren (Ollongren en Broekstra) en wie niet. Eichelsheim is een soort van bediende, een lakei. Dat is hij als militair officieel uiteraard ook: ondergeschikt aan de politici. De politici knippen met de vingers en de soldaat klikt de hakken tegen elkaar en maakt stijf rechtsomkeert om de bevelen uit te voeren. Zo gaat dat (bijna altijd). Lees bijvoorbeeld het boek Warrior’s Rage van kolonel Douglas Macgregor. Die werd links, rechts, onder en boven ingehaald door klas- en jaargenoten, die allemaal op z’n minst vier sterren versierden. Omdat ze zich de kunst van met hakken klakken en model rechtsomkeert maken, tot in de perfectie eigen hadden gemaakt. Dit staat hoofdzakelijk tussen de regels, dus het komt op close reading aan.
Bladzijde 94 van Macgregor’s Warrior’s Rage: “In Cougar Squadron, we had no idea that a divergence of opinion on these matters had developed between General Schwarzkopf and General Franks. But Franks must have had some doubts, because now, at 1000 hours on the 25th, he had called his division commanders for advice on whether to continue the advance or to halt.
This was curious indeed. Knowing the criticality of his mission to the larger strategic success or failure of Desert Storm, it’s hard to understand why he would ask generals commanding units that had yet to really see action whether he should press the attack or stop. But this is what happened.
The conversation was reportedly similar to what John Hillen and I heard over the VII Corps command radio net on the evening of the 24th. The word “mass” came up again, along with the insistence on equating masses of troops on the ground in restricted battle space with effective combat power, a prejudice that had developed over many years of Cold War peacetime exercises and attrition-based simulations. The idea that the battle was not a question of numbers but of position, tactics, and speed didn’t come up. ”
De generaal Eichelsheim krijgt weliswaar geen directe bevelen, maar hem wordt indirect en aanschouwelijk (showing, not telling) onomwonden te verstaan gegeven hoe de hazen lopen. Wil hij er nog een of meerdere sterren of strepen bij, dan doet hij er goed aan zich deze lessen terdege in te prenten.
In het kader van zijn opvoeding en sensiblisering, wordt Onno Eichelsheim ongetwijfeld aan legio van dit soort events bootgesteld. Zo zien wij dat althans voor ons.
De generaal is en blijft een buitenstaander, de vreemde eend in de bijt. Kijk eens naar deze foto hierboven: de mannen Rutte en Hoekstra laten elkaar hun tanden zien, terwijl mevrouw Ollongren huiselijk en knus tussen beide heren zit en met de juiste gelaatsuitdrukking precies de goede blik werpt. A happy family.’
– ‘ Precies. Wopke Hoekstra heeft absoluut geen schuine bak verteld. Hij roept ook niet triomfantelijk dat ‘ie net een scheet heeft gelaten. Dat heb ik wel zeven keer geverifieerd. En toen gebeurde toch dit. Een bericht met een bijschrift dat even – zij het maar héél even – vreemd aandoet. Hoezo, een huwelijk uit en met liefde? Dat is toch al lang achterhaald, afgeschaft en gecanceld als zijnde niet-woke? “Huwelijk” voor samenwerking in de politiek is een tacky metafoor, en “liefde” heeft er helemaal niemendal mee te maken. Meneer Rutte is niet voor niets vrijgezel en dus ongehuwd. Stel je dus niet aan. Licht mekaar beentje, steek elkaar een mes in de rug, of wurg elkaar desnoods met de blote handen, maar blijf altijd breeduit lachen, kirren, kroelen en kraaien.’
*
Bart Tromp: De mythe over Srebrenica.
Ingmar Bergman: Scenes uit een huwelijk.