‘ Jij verbaasde je erover dat de MSM hier geen enkele aandacht besteden aan Merkels ontboezemingen met betrekking tot de Minsk-akkoorden. Immers, door haar ontboezeming dat Minsk uitsluitend was bedoeld om de Oekraïners de tijd te geven zich voor te bereiden op een (proxy-)oorlog met Rusland, wordt de kans op vredesbesprekingen, in ieder geval op de korte termijn, direct geringer.’
– ‘ Dat klopt, ja. Vreemd, dat doodzwijgen van Merkels move.’
‘ Die move, en dat doodzwijgen, zijn alleen vreemd indien je ervan uitgaat dat ieder (normaal) mens naar vrede streeft, of zou dienen te streven.‘
– ‘ Ahaaaaa, hou maar op. Ik denk dat ik je snap. Merkel kon zich alsnog een plaats in de geschiedenis veroveren, wanneer het later duidelijk wordt dat zij zich heeft opgeofferd – door zich een verradelijke schurkenrol aan te meten – om de invoering van CBDC mogelijk te maken, alsook de QR-code en de eenwording van Europa te bevorderen. Het doel heiligt de middelen. Daarom móet Rusland als boeman en vijand blijven fungeren. Wie denkt daar nou aan?! Er gaan in deze Oekraïne-oorlog tienduizenden mensen dood, er worden talloze levens verwoest en ontwricht, er wordt een land vernietigd, er worden miljarden verspild aan wapentuig en de atmosfeer wordt met lichtjaren terugwerkende kracht vervuild en versjteerd.’
‘ Tja, je kunt nu eenmaal geen omelet maken zonder eieren te breken. Irak en Afganistan zijn voorbeelden uit het nog niet zó verre verleden. Zet de Vietnam-oorlog daar desnoods nog bij. Was dit (McNamara’s morons) cynisme, of pragmatisme? Adolf-met-de-snor vergaste ze of gaf ze een spuitje, de Amerikaanse nomenklatoera douwt ze de door de gehaktmolen van een neokoloniale oorlog – met het doel de belangen van vermogenden te dienen. Dat laatste levert tenminste nog rendement op, zij het voor een uitgelezen kleine coterie, de 1% zeggen we nu.’
– ‘ Juist. Vandaar dat die Griekse mevrouw en haar Italiaanse partner geen haar zal worden gekrenkt. De EU moet koste wat kost qua illusie, althans voorlopig, overeind worden gehouden, daartoe mogen Eurocraten en ander mafiosi desnoods naar hartelust hun zakken vullen. Bij het in de lucht houden van iets dat de EU heet (de euro-Titanic), zijn grote belangen, héééééle grote belangen gemoeid. Wat ethisch rommelen en moralistisch brabbelen in de marge mag, maar je moet het niet werkelijk serieus willen maken, met een Wichtigmacherei-waardengemeenschap, met zogenaamd serieuze Mensenrechten en met amateuristische apekool van een reutelende rataplan en de koddige quatsch van krodillentranen. Dat is enkel voer voor de massa.’
’ Je zou haast geneigd zijn om de morele deuk bij het Vredespaleis in den Haag bij deze overwegingen inzake mindset change te betrekken. De nazi’s zetten niet zo maar de Rijksdag in de hens, en de nazi’s wisten wat hersenspoelen en massamanipulatie was. Het gaat tenslotte om een symbolische asset van formaat: Hét Vredespaleis in Den Haag! Poeh, poeh, poeh, da’s toch voorwaar geen poezenwater, wel?
Het past in de hedendaagse neoliberale management-narratieven: een afvalverwerker, een koekjesfabriek, een universiteit, de Nederlandse Spoorwegen, een Kamer- of kabinetslidmaatschap, directeur van een ziekenhuis of universiteit, projectmanager van de Groningse gaswinning, het maakt allemaal geen bal uit, het zijn inwisselbare posities in dezelfde bubbel en banencarrousel, het gaat louter om de verdienmodellen en profijtelijke plekken aan de Ruif.’
– ‘ Laten we dat omwille van de Aristotelische “waarschijnlijkheid” (Poëtica, ISBN 978 90 253 027 8; 81) dan vooralsnog als een geval van Jungiaanse synchroniciteit beschouwen.’
‘Dat is in dit geval bijna té onwaarschijnlijk, want alles klopt literatuurtheoretischtechnisch als een zwerende vinger. Zelfs het gegeven dat meneer De Baedts uit de afvalsector komt (“Erik de Baedts, dan 47 jaar, een jurist, afkomstig uit de afvalsector, waar hij veel internationale contacten heeft.”), lijkt té mooi in het sabotage-verhaal te passen om gebruikt te kunnen worden.’
– ‘ Oké, laten we er dan ook nog een ferme scheut Coleridge (“ It was agreed, that my endeavours should be directed to persons and characters supernatural, or at least romantic, yet so as to transfer from our inward nature a human interest and a semblance of truth sufficient to procure for these shadows of imagination that willing suspension of disbelief for the moment, which constitutes poetic faith.” ) tegenaan gooien.’
‘ Voorlopige conclusies: de dollar zal ten grave worden gedragen en de BRICS zullen de VS verdringen, het virus (welke, dat is om het even) en de “inentingen” (experimentele gentherapieën) zullen als politiek instrument worden verankerd, net als onze digitale identiteit – lees hierover bijvoorbeeld ook Shoshana Zuboff. Last but not least: het fenomeen, de emotie, angst, zal als politiek instrument hoogstwaarschijnlijk worden verfijnd, net als de toepassing van massale hersenspoeling.
En zal ik je eens wat vertellen? Als we er eenmaal aan zijn gewend, dan wíllen we niet meer anders.’
John Mearsheimer: The West is playing Russian roulette Nov 29, 2022
