‘Als het niet botert tussen neus en vis, kun je maar beter niet met je neus in de boter vallen, want dan vis je zeker achter het net.’
– ‘In het Slotervaartziekenhuis was het boter bij de vis en gaat de steeds schaarser wordende gemeenschappelijke gemeenschapszin opnieuw aan ons aller neuzen voorbij, die wordt ons wederom door onze neus geboord. Dat is een nefaste neoliberale gewoonte. Kannibalen dragen tenslotte ook een bot door hun neus. Want de markt geeft enkel om stapels stenen, zegt een VVD-minister. Maar dat is niet vreemd, want VVD’ers nestelen zich graag muurvast in het vastgoed, net zoals CDA’ers bij voorkeur in de methaan en mest zitten, en minder in het milieu. Daarom is IJsbrand Buma bij Rutte en kornuiten aangeschoven: om de boer’n tegen de milieumaatregelen te beschermen. Nobel van Simon. Die man heeft tenminste nog een roeping, en het CDA is tenslotte een boer’n p’tij.’
‘Ook in Slotervaart rotte de vis aan de kop en werd de burger bij de neus genomen. Kijk, dit kabbelend gebabbel is veel duidelijker – in ieder geval veel leuker – dan het politieke nietszeggende neuzelen. Buma positioneert zich routineus verbaal, hij zet zich “in de markt,” althans, dat probeert hij.’
– ‘De oppermanager van de SGP, neen, sorry, ik bedoel natuurlijk het SCP, meneer Kim Putters ziet het zijns ondanks haarscherp. Hij stelt: omdat we steeds minder vertrouwen kunnen hebben in de beroepspolitici laten we gods water over gods akker stromen, oftewel: we laten de Markt alles regelen en schikken ons gelaten naar de uitkomsten. Een politieke roulette, waarbij de Markt de motor is.’
‘Vreemd dat we nooit op die Markt mogen stemmen, vind je niet? Of stemmen we indirect toch op de Markt, doordat we steeds opnieuw labbekakkken als politici op het pluche stemmen? Zou dat ook “Marktwerking” heten? Vroeger hadden stemmen en politiek iets met democratie te maken. Maar dat is zo lang geleden, dat ik het me nauwelijks kan herinneren.’
– ’Marc Chavannes heeft een boek (2009) over deze anonimisering van politiek en overheid geschreven: Niemand regeert (ISBN:978 90 79985 067). Op bladzijde 34: “Niemand weet meer wat <de overheid> precies is. Regering, openbaar bestuur, ambtenarij, of toch ook volksvertegenwoordiging en rechter? De vervlechting van overheid en markt heeft het onderscheid vervaagd.” De huidige beroepspolitici maken, veroorzaken, opzettelijk troebel water of leggen rookgordijnen, waardoor ze ongrijpbaar worden en blijven. Ze opereren steevast onder een mom, een masker. We zien enkel hun imago’s. Ze wisselen razendsnel van petten. Steeds vaker hebben ze meerdere petten tegelijkertijd op. De overheid-markt of markt-overheid is een soort golem, beter nog: een virtuele golem. Daarom dat de spindoctors en fabrikanten van nepnieuws zulke gouden tijden beleven. Voorspelbaar dat een creatuur als Donald Trump alle kans krijgt.
Zeg, is die naam SCP nog wel adequaat? Ik bedoel, daar zit Sociaal en Cultuur in, dat is toch niet meer van deze tijd? Nu hebben we toch de Markt?’
‘En Plan, dat riekt naar maakbaarheid. Planbureau. Je plant vooruit, je maakt toekomstplannen vanuit een visie. Toch? Anachronistische meuk. Golem vind ik treffend: een modderfiguur. Politici slaan ook met deze faillerende ziekenhuizen een modderfiguur. Helaas kan ze dat helemaal niets schelen.’
– ‘Toch is “cultuur” ook best spannend. Bijvoorbeeld, in Nederland hadden we volgens Paul Scheffer een ‘democratie van natte voeten’ terwijl ze in Frankrijk de pieds noirs, de zwartvoeten, kenden. In de woestijn. Algerije en zo, weetjeniet.’
‘Dat met die zwartvoeten – ik bedoel niet de Amerikaanse indianenstam – was moord en doodslag met de Franse slag, was het niet? Was Teilhard de Chardin trouwens een zwartvoet?’
– ‘Nou en of, beide trouwens, zowel de koloniale Fransen als de gegenocideerde gekoloniseerde zwartvoet-indianen. Dat van monsieur Van der Tuyn weet ik niet. Misschien haalde die wel wite voetjes? Trouwens, meneer Putters zal toch niet zomaar wensen dat de Kamer over de Dood debatteert? Is dat misschien Freudiaans? Eros tegenover Thanatos? Worden dode politici ratten, of rattenvangers?’
‘Rattenvangers? Dat zijn nog-levende-politici en ze komen uit Hamelen. Je weet wat een hamel is? Dat ze er een werkwoord van hebben gemaakt, spreekt boekdelen. Bel-hamels: veel ketelmuziek en geblaat, maar geen wol. De Kamer. Ja, onze onvolprezen Volksvertegenwoordigers. Waar die snuiters al niet over debatteren. Vooruit. Waarom niet over de dood? Ze graven zich in dossiers, beweert Kim Putters, en dat is zinnebeeldig gelijk aan je graf delven. Dus waarom niet over de dood debatteren? Om de tijd te doden. Veel dood in de pot.’
-‘Jakkes! Dode pot. Als ze klein zijn, hebben die grote oren. Vreemd toch, dat: potdoof.’
‘Pot dicht. Klinkt poëtisch, maar moet het ook rijmen?’
– ‘Zou het Sarphatipark er nog net zo fris en mooi bij liggen als de laatste keer dat ik er in het gras lag? Dat lijkt alweer eeuwen geleden.’
♥