* PARKEER *
Amit Sengupta | Angela Merkel’s revelation on Minsk Agreements | MINSK Explained
‘ Hoezo, dat met Hollande? Wat zou Francois Hollande van Angela Merkel hebben moeten krijgen en waarom?’
- ‘ Omdat Hollande naderhand bekende in het complot te hebben gezeten, nadat Merkel had verklapt dat zij en F.Hollande, de Minsk-onderhandelingen nooit serieus hadden gemeend, en die alleen hadden opgetuigd om Putin te foppen en tijd te winnen voor de Oekraïne – zodat de Oekraïne kon worden bewapend en getraind door de NAVO, met het doel Rusland aan te vallen – of zich te verdedigen, nadat Rusland de Oekraïne zou zijn binnengevallen in antwoord op Oekraïne-NATO-provocaties (het blijven bombarderen van de twee Oostelijke Donbas-Oblasts). Doel was Rusland te verzwakken. Omdat Hollande naderhand beaamde dat het zo was gegaan als Merkel vertelde, wordt 1) haar verhaal geloofwaardig en 2) heeft zij een medeplichtige complottist, namelijk Hollande. Dat Hollande zich zou compromitteren enkel vanwege Merkels blauwe ogen, lijkt onwaarschijnlijk, dus wat heeft Hollande in ruil voor zijn bekentenis-van-medeplichtigheid van Merkel gekregen? Immers: door deze ontboezeming van Merkel (wij hebben Putin een rad voor ogen gedraaid) kón Putin geen vredesonderhandelingen voor de Oekraïne meer aangaan en was voortzetting van de oorlog gegarandeerd.’
‘ Ja, ja, juist ja …. een gemene rotstreek van Merkel (en Hollande), een streek die vele duizenden mensenlevens kostte en nog steeds kost, terwijl de Oekraïne is en wordt gesloopt. Tóch is Putin beheersd gebleven. Ook ná Merkels ontboezeming is hij niet om zich heen gaan slaan (zoals Netanyahu in Gaza doet). Nou, chapeau voor Putin!’
- ‘Nou en of. Putin is wat ons betreft Staatsman van de eeuw en indien de Nobelprijs niet zo besmet, omlaag gekukeld en gedevalueerd was, zou Putin een Nobelprijs verdienen. Echter: iemand nú een Nobelprijs aansmeren, zou een belediging van jewelste zijn, want als je nu een Nobelprijs krijgt, moet je wel vreselijke dingen op je kerfstok hebben. Netanyahu zou bij wijze van spreken op de nominatie voor een Nobelprijs kunnen staan.
Er is echter nog iets.’
‘ Namelijk?’
- ‘ De verslaggever in deze video beweert (video doorspoelen naar >>> 7:22) dat Politico-journalist Matthew Karnitschnig, Merkel een useful idiot van Putin vond. Kan het zijn dat Merkel dáárom verzon dat zij (en naderhand haalde ze Hollande over om medeplichtigheid te bekennen) Putin met de Minsk-onderhandelingen om de tuin had geleid? Uit narcistische gekrenktheid, dat zij als useful idiot van Putin gezien zou kunnen worden? Ik weet alleen niet of Karnitschnig dat Merkel-interview heeft gedaan, of dat hij het achteraf, na het interview gezien te hebben, zei.’
‘Nou zeg, wacht even! Indien Karnitschnig het Merkelinterview had gedaan (dat geldt ook voor degene die het interview werkelijk deed!) en hij heeft die Minsk-bekentenis niét tijdens dat interview ter sprake gebracht (“Waarom hebt u met Hollande samen Putin voor de gek gehouden, en waarom “bekent” u dit later, gedaan te hebben? Die bekentenis was toch niet nodig? Putin had het helemaal niet hoeven weten dat u hem bij de neus hebt genomen.”), dan zou hij als journalist een héééle scheve schaats hebben gereden!’
- ‘ Daar heb je gelijk in. Dus Karnitschnig zal dat interview waarschijnlijk niet aan Merkel hebben afgenomen, hoewel je dat nooit kunt zeggen alleen op basis van je vooroordelen (alle journalisten deugen). Oké, maar waarom confronteerde de journalist die Merkel interviewde haar niet met die bekentenis-stommiteit? Het gaat me dunkt om een geopolitieke blunder van jewelste!’
‘ Een blunder? Zeg maar gewoon: een misdaad. Wanneer deed Merkel die ontboezeming eigenlijk precies?’
Angela Merkel on Ukraine, Putin and her legacy | DW News.
*
Uit Richard Sakwa (2023: 213,214 | ISBN: 9780300265613); tekst tussen […] toegevoegd: Modern Germany is a child of the political West, and relations with Atlantic institutions will take priority over those with Moscow. Since the time of Konrad Adenauer, the country’s first postwar chancellor, Westbindung (‘binding to the West’) has been the heart of West German politics, focused on keeping America in Europe and resisting Gaullist temptations to find some sort of midpoint between Washington and Moscow.
Significant voices in Germany sought to maintain the policy of rapprochement. The party of the left, Die Linke, and the party of the right, Alliance [Alternative] for Germany (AfD), advocated the normalisation of relations. There was a solid social basis for such a policy. Identity discourse on Russia is torn between ‘negative othering and the Ostpolitik narrative, which defines Russia as a partner’. The first Ukraine crisis did not destroy the Ostpolitik narrative, ‘which is ready to resurface as soon as structural conditions change’. Numerous polls reveal underlying support for good relations between Russia and Germany. The common view in German industrial circles was that ‘US sanctions are no longer just about exerting political pressure but also about furthering their own economic interests’.
ana-lisa.nl/koude-oorlog-en-verloren-vrede/