*
‘” Ruziën, rellen en rollebollen. Liefst op camera. Dat is ook de bedóeling, zou het niet?: loos spektakel, veel stennis om niets, om maar niet aan de bak te hoeven.” Ze verschoof haar bril omhoog, richting fontanel: “Ze kúnnen ook niks, of tenminste niet veel. Dat kan een kind zien en horen als ze bezig zijn daar onder die Haagse Kaasstolp, en dan de stukken tekst die hun propaganda- en tekstbureaus voor ze moeten vezinnen ….. pfff, ik geef het je te doen.”‘
- ‘”Daar worden ze tegenwoordig op geselecteerd: met een aardappel in de keel, of geaffecteerd lispelend, met veel aplomb een toneelstukje kunnen opvoeren. ” Hij had een tamelijk zware stem en hij sprak bedachtzaam. De trein trok met een hoge kreun op, en je hoorde het onderstel een schietgebedje doen, terwijl de wielen knarsend hun handen wrongen. “Competentie, kundigheid en daadkracht projecteren. Op een bepaald moment weten ze niet anders, dan wórden ze hun rol, en de media verlenen maar al te graag hand- en spandiensten.”‘
‘ “Dat is logisch, want de journalisten van nu hebben hetzelfde “onderwijs genoten” dus dat ontloopt elkaar niet veel. De spreekwoordelijke witte raven daargelaten, want er blijven uitzonderingen die hardnekkig de regel bevestigen. En gewenning hè. Wij worden eraan gewend. Het verhaal van de gekookte kikker. Veel mensen gaan toch om de vier jaar vergeefs naar de stembus en steevast berichten de media over een “omwenteling,” over “radikaal rechts en radikaal links,” “over poppetje X dat grensoverschrijden gedrag vertoond zou hebben,” of “poppetje Y dat net als Lou de palingboer steenkolen kan omtoveren naar diamanten, en ook naar vis stinkt,” of “ene Jomanda die ….” kortom: eindloos. Het is een pot nat en lood om oud ijzer.” Ze zucht en kijkt op haar horloge: “Ik zou best een stevige borrel lusten. Over politiek praten kun je alleen in de kroeg. Borrelpraat.”‘
- ‘ Hij grijnst, schraapt zijn keel en leunt achterover: ” Dan hebt u intussen heel wat borrels bij elkaar gepraat. Die journalisten die beter weten, maar zich toch naar het dominante narratief voegen, dat zijn mensen bij wie op z’n minst een zweem van masochisme in het karakter moet zijn geweven, anders houd je het toch niet vol? Bovendien moet er brood op de plank komen en de kranten zijn in handen van een paar tycoons. Daarom verschuift het zwaartepunt van de nieuwsgier van de conventionele media, naar de >>> alternatieve <<< , maar wat worden wíj daar wijzer van? Kan de volgende generatie nog kritisch lezen en zelfstandig en creatief denken? Ons onderwijs is de afgelopen veertig jaar systematisch ondermijnd en structureel geërodeerd. Ik heb zo’n twintig jaar in die biotoop verkeerd en het zien en voelen gebeuren. Dat proces gaat overigens nog steeds door. We verkeren in de situatie van de baron van Münchausen die zichzelf bij de haren uit het moeras zou moeten trekken.”‘
‘ Ze grinnikt bijna onhoorbaar, beademt de brillenglazen en poetst ze. “Dat laatste zou zelfs Donald Trump niet lukken, draining the swamp, maar Trump schijnt intussen een pruik te dragen. Of zijn dat verkiezingscampagne-verzinsels van de anderen?” De bril is op het puntje van haar neus gezet: “Sommige gewone mensen regelen hun zaakjes intussen zelf. Volgens een dame die het vliegtuig naast mij zat, worden dat er steeds meer. Israël is daar het levende bewijs en grootste voorbeeld van. Die liquideren iedereen die volgens de zittende machthebbers hun plannen dwarsbomen. Mijn buurvrouw heeft best een beetje gelijk, vindt u niet?”‘
- ‘” >>> Gewone mensen <<< geen politici die andere politici uit de weg laten ruimen (in het staatsbelang), maar gewone mensen? Dat schijnt een trend aan het worden te zijn. Je schijnt via het darkweb een liquidatie-op-afstand te kunnen bestellen. De mare gaat rond dat Mosad dat al lang zou doen, als vriendendienst voor een andere mogendheid en volgens het do ut des principe, want bij de Israëli gaat alleen de zon voor niets op, en zelfs dat niet altijd. Meestal wordt over zo’n liquidatie bericht als zou het om drugs gaan, of om een ongeluk – uit het raam gevallen of in het ravijn gekukeld of verkeerde paddestoelen gegeten. Drugs is nog steeds de grootste dekmantel voor narratieven die anders >>>maatschappelijke onrust zouden kunnen veroorzaken<<<. Bijvoorbeeld, al die explosies in Rotterdam: drugs? De soap rond de Vlaardingse loodgieter wijlen Ron van Uffelen, zou onder andere vooral drugs gerelateerd kunnen zijn. Zou het werkelijk? Met alle politie-observatie, camera’s en een prijs voor de tipgever over de dader(s)? Menige Rotterdammer schijnt daar stevig aan te twijfelen. Maar inderdaad: De Israëli liquideren hun concurrenten op grote schaal en wij – de internationale gemeenschap – staan erbij en kijken ernaar.”‘
‘ ” De Amerikaanse deep state laat zich ook niet onbetuigd als het om liquidaties gaat. Ze steunen Israël momenteel uit volle borst bij het liquideren van Palestijnen.” Zij kijkt schuins naar haar overbuurman: ” Zou Pim Fortuyn ook zijn geliquideerd in het >>> belang van de staat <<< ? Hij zou vast voor veel politiek spektakel hebben gezorgd en grondige maatschappelijke veranderingen hebben kunnen instigeren, maar vermoedelijk niet die veranderingen die de zittende politici van de gevestigde orde zouden hebben gezind?” ‘
- ‘Hij knijpt zijn ogen tot spleetjes: “Je weet het niet, dat weet je niet, net zo min als je weet of Fortuyn heilzaam of heilloos zou hebben gewerkt in de Nederlandse politiek. Dat weet je gewoon niet, maar wat ik wel denk te >>> weten <<< is, dat alle spannende dingen die aanvankelijk enkel door de-mensen-met-geld-en-macht genoten kunnen worden, geleidelijk aan ook binnen het aandachts- en actieveld van de >>> gewone man <<< komen. Zoals het laten liquideren van een iemand die een ander iemand niet zint. Curieus. Nog niet zo lang geleden ging men bungee jumpen voor de adrenaline rush, misschien dat nu (laten) liquideren hot is? Dat weet ik niet. Is dit een tijd van anything goes? Als je naar Israël – Gaza en de WestBank kijkt…? Werkt wat daar gebeurt voor sommigen aanstekelijk?
Waarom zouden bijvoorbeeld tienermeisjes uit verveling winkelpanden in brand steken en niet een politica vergiftigen die ze >>>> fout en niet cool <<< vinden? Koelvloeistof in de longdrink die ze als horeca-hulp serveren …. ? Dat schijnt te werken, maar er zijn vast nóg gesofistikeerdere middelen en methoden?”‘
‘ Ze heeft haar bril afgezet en kauwt op een brilpoot terwijl ze uit het raampje tuurt: “Tampons die met kankerverwekkende stof, carcinogenen, zouden zijn besmet en die in promo-pakjes op verschillende plekken te vondeling zouden zijn gelegd ….. dat was een gerucht dat enige tijd terug de ronde gedaan schijnt te hebben. Een kennis vertelde dat een vriendin van een-zus-enzovoorts een dergelijk pakje in handen zou hebben gehad. De tampons zaten in vrolijk papier verpakt en er was een puzzelspel aan verbonden. Men moest aan de producent – die waarschijnlijk van niets wist en er niets mee te maken had – liefst in dichtvorm schrijven hoe de tampons bevielen en dan kon men een reis winnen, of zoiets. Die vriendin heeft de tampons wijselijk niet gebruikt en voor alle zekerheid vernietigd. Een tijd geleden verschenen er berichten over vrouwen die baarmoeder-kanker zouden hebben gekregen. Die deden me aan dit verhaal denken.” Ze huivert zichtbaar: “Daar moet je toch niet aan denken? Welke zieke geest verzint zoiets nou.”‘
- ‘” Dát is nou een klimaatverandering waar we met ons allen tegen zouden moeten strijden; ik bedoel een maatschappelijke klimaatverandering. Als politicus zou je dáár vermoedelijk wel degelijk iets tegen kunnen doen. Solide en consistente politiek produceren en niet vaker of meer liegen dan strikt noodzakelijk. Helaas, helaas vliegen ze niet minder dan de >>>> gewone man <<< , integendeel, maar lijken ze ook niet bijster geïnteresseerd in die klimaatverandering. Het verhaal over die tampons komt mij trouwens voor als een broodje aap. Maar je weet het niet hè, je wéét het gewoon niet. Wat kunnen of willen we geloven en wat niet? Dat verandert even snel als alles om ons heen. Als pagers, walkietalkies en mobieltjes met explosieven kunnen worden geweaponized, waarom dan geen carcinogeen aan tampons gesmeerd, of gengemodificeerde watervloeien in het zwembad van ****** ? Nóg zo’n science fiction verhaal dat ooit de ronde deed, geloof ik. Misschien komt er een tijd dat we geen thrillers meer mogen lezen, of science fiction. Herinnert u zich de rel rond David Icke destijds, met zijn reptilians. Icke werd door minister Kasja Ollongren zelfs de toegang tot de EU ontzegd, maar ik heb tot op heden echt geen boek van de man gelezen. Ja, een vertoog van wijlen de psycholoog Piet Vroon over de evolutie van ons brein (‘De tranen van de krokodil’), maar verder niets van Icke gelezen. Kwestie van smaak geloof ik, of misschien ook van aanleg en anders geëvolueerde hersens.”‘
‘ Zij keek hem over haar bril aan en glimlachte fijntjes: “U weet tenminste dat u hersens hèbt.” Jammer dat moderne locomotieven geen stoomfluit meer hebben.’
…………. …………. ………….. ………… ………..
……… ………… ………. …………..
……… ………… ………. …………..
Tobias den Hartog, Hans van Soest – AD 09-10-24 | ‘Doordat de regeringspartijen de hele tijd ruziën, valt haast niet op dat er amper nieuw beleid in gang is gezet.’