‘Waarom noemen de Britten de Fransen: frogs? Weet jij dat?’
- ‘Omdat ze kikkervlees eten. Dure Fransen beschouwen kikkerbilletjes, kikkerdijen eigenlijk (cuisse de grenouille) als een lekkernij. Dat hebben ze in Vietnam/Indochina geleerd. En kikkers kunnen niet over het Kanaal springen – of zwemmen. Dat laatste is vooral na de Brexit van belang, zo vertelden Engelse vrienden mij. Duitsers heten Krauts, omdat zuurkool een Duits lievelingsgerecht is – volgens de Britten en Amerikanen tenminste. In de oorlog werd een mof met Kraut of ook wel met Jerry (van de jerrycan) aangeduid.’
‘ Hmm, juist, kikkers dus. Ludwig Feuerbach beweerde: „Der Mensch ist, was er isst.“ / men is wat men eet. Met deze zin vatte Feuerbach zijn kritiek op Hegel samen. Oef! Wat een groot denkraam moet die Ludwig hebben gehad! Hoe zou kikker met zuurkool smaken? Krokante kikkerdijen heb ik weleens gegeten – in Thailand en Indonesië (kaki kodok) – en die smaken best goed hoor.’
- Dat heb ik nog nooit geprobeerd, zeker niet de combinatie kikkerdijen met zuurkool, maar wie weet, wat niet is kan nog komen? Hoe kom je op kikkers in combinatie met Fransen?’
‘ Dat ging hoofdzakelijk via de satirische roman Onderworpen van Michel Houellebecq. In die roman beschrijft Houellebecq hoe het Frankrijk van François Hollande en Nicolas Sarkozy (laten we maar niet verder teruggaan, en ons beperken tot de twee directe voorlopers van Manuel Macron) het proces van de gekookte kikker ondergaat: ze worden langzaam aan gekookt, zonder dat ze daar iets tegen doen. Voorbij een bepaald punt is het te laat en zijn ze dood, gaar. Houellebecq neemt met name de nomenklatoera (die werd ooit “elite” genoemd) op de korrel. In zijn roman wordt tenslotte de Tunesische Fransman Mohammed Ben Abbes tot president van Frankrijk gekozen.’
- ‘ Net zo democratisch als Macron (en Berlusconi in Italië) werden gekozen? Zeg zijn de Fransen van Macron intussen halfgaar, of zijn alleen de leden van de nomenklatoera halvegaren? Volgens jou dan. De gele hesjes bijvoorbeeld, leggen zich er niet mak en tam bij neer, heb ik de indruk.’
‘Dat mag iedereen voor zichzelf uitmaken. Je parallel tussen de democratische verkiezing van Berlusconi en Macron toont volgens mij goed aan dat Asad Dandia, op de site van al Jazeera, het naar mijn idee beter heeft begrepen dan Ruud Koopmans of Tom Zwart. In ieder geval beter dan Ruud Koopmans.’
- ‘ Dat zei je, ja. Volgens jou zijn hier twee geloven, twee ideologieën, met elkaar in conflict: de geperverteerde versies van islam en liberalisme. Voor het gemak te noemen: de islamisten versus de neoliberalen. Macron poetst de tegenstelling tussen moslimfundi’s en het Franse staatsdogma van de laïcité op (zie ook hiervoor Houellebecqs satire), teneinde de aandacht af te leiden van de narigheid die het neoliberalisme (ook) in Frankrijk aanricht.
Macron vertegenwoordigt primair de belangen van de grote banken (hij komt van Rothschild, waar hij zijn fortuin maakte) en de multinationals, net als Rutte en Merkel dat in Nederland en Duitsland doen. Daarmee kunnen ze niet eindeloos (onopgemerkt en) ongestraft doorgaan. You cannot fool all the people all the time.’
‘ Daar komt het volgens mij in grote lijnen zo’n beetje op neer, maar je kunt het zo ver uitsplitsen en verfijnen als je wilt en daarbij steeds alternerende frames hanteren. Voorlopig is dit mijn uitgangstelling. Keith Dalton zei dat we als inwoners van EU-landen onder Merkel en Macron, ons allemaal in de positie van de gekookte kikker bevinden. Onze soevereiniteit wordt sluipenderwijs afgepakt en we doen er niets tegen. Wie accepteert er nou dat zij/hij misschien zelfs een negatieve rente op haar spaargeld krijgt!? Terwijl er keer op keer bankiers “gered” moeten worden? Zo kun je als Jan-met-de-pet nooit enig “vermogen” opbouwen, terwijl vermogensbezitters steeds meer vermogen in de schoot krijgen geworpen, en de vermogensongelijkheid almaar groter wordt! Om maar enkele meest in het oog vallende voorbeelden te noemen.
Keith: “The Britsh jumped. We’ll see who gets the better deal, won’t we? Probably it will be the politicians and the bankers, I’d guess.” ‘
- ‘ Dit laatste doet me denken aan Amerika. Enfin, wat er momenteel in Amerika gebeurt – ik bedoel het circus Trump/Biden – zal ons ongetwijfeld ook op velerlei manieren gepresenteerd worden. Als het tenminste maar net zo knapperig en krokant wordt toebereid en opgediend als de oriëntaalse kikkerbilletjes.’
‘ O ja, die cartoon van Tjeerd Rooyaards. Wat hebben de jongelui daar bij verzonnen? We hadden ze gevraagd om out of the box te gaan en desnoods bewust advocaat van de duivel te spelen, als ze maar uit de conventionele gedachten-mallen kwamen. Dus niet de standaard-ideëen van de primitieve terrorist die alleen maar wil en kan onthoofden en zo.’
- ‘ Deze kwam vandaag binnen. De man met het bebloede zwaard – we nemen meteen aan dat hij hét heeft gedaan, nietwaar? – heeft erover nagedacht en besluit dat zijn hoofddoel is bereikt: met die hand kan geen vuist meer gemaakt worden en de resterende vinger kan desnoods nog wel voor andere doeleinden worden gebruikt. Bijvoorbeeld om een schop mee vast te houden of de graafhand mee te sturen.’
‘ Eventueel kun je er iemand mee in haar of zijn oog prikken. Hetgeen ook bijzonder onaangenaam kan zijn.’
- ‘Ook dat zou eventueel nog kunnen, ja. Dan gaat die vinger er alsnog af. Vermoed ik tenminste.’
Tjeerd Rooyaards: Terreur
https://www.nrc.nl/nieuws/2020/10/31/terreur-a4018110#/handelsblad/2020/10/31/#202
‘ Nouhou …..jááhááá, misschien, maar nog even dit: naar wie wordt die middelvinger volgens jou, opgestoken? Dat vraagt de doorsnee-bekijker van dit cartoon zich vermoedelijk niet eens af, want alle interpretatiemogelijkheden en duidingsrichtingen worden door de cartoonist gegeven, in de context van actuele gebeurtenissen, in Frankrijk. Let wel: in Frankrijk.‘
- ‘ Rooyaards zet er zelfs een titel boven, dus het kan bijna niet missen, maar ik denk dat ik je volg. Vooral als ik een verband leg tussen jouw vraag en de satire Onderworpen van Houellebecq. Daar kun je dezelfde vraag stellen: wie krijgt, krijgen, er van Houellebecq – volgens jou en mij – de middelvinger? Een interessante vraag, waarop spannende antwoorden zijn te bedenken. Op zijn minst antwoorden die niet in de standaard interpretatiemallen en -modellen passen aan welke de meesten van ons gewend zijn. Wij zijn uiteraard geconditioneerd en trekken automatisch een gesanctioneerde betekenis en gelegaliseerde interpretatie uit de kast.
Ik ga de gesprekken tussen de romanpersonages François (de vertelinstantie, de verteller) en Alain Tanneur van de Sécurité of een zusterdienst, nog eens nauwkeurig overlezen. Spannend. Zeg, laten we het niet in deze posting zetten, want ik wil het aan mijn pupillen voorleggen.’
‘Goed idee. In een werkgroep gewijd aan vrijheid van meningsuiting en zelfcensuur, bijvoorbeeld. Aan de hand van dit cartoon van Tjeerd Rooyaards. Ik ben benieuwd.’
‘Hé, kijk, deze link kwam net binnen. Nog een mogelijkheid tot alternatieve interpretaties van alternatieve feiten. Cartoon van Jip van den Toorn / Volkskrant 9 september 2020 / Mister America, made in The Hague. America first, The Hague second!’