Land van Opkomst

 

 

‘Ja, ja,’ roept Semanur, ‘ zo is het maar net. Ik heb voorlopig mijn bekomst en mijn buik vol van het “Land van Opkomst.”  Al dat gezwets en geleuter van deskundologen over de uitkomst van de laatste EP-verkiezingen. Intussen zitten wij als klootjesvolk met de al maar nijpender wordende nare gevolgen van veertig jaar neoliberaal politiek vandalisme in onze maag. Maar wat een geestig stuk van Tom-Jan Meeus op de NRC-site. Inderdaad: de Opkomst had of een lekke band of de Opkomst stond voor een open brug. Hoe verzin jennet!’

‘ Ik heb hard om dat stuk van Meeus moeten lachen,’ zegt Toos. ‘Geestig stukje, droog, laconiek, to the point, maar best naargeestig als je het leest op waarover het gaat: de (Nederlandse) politici.’

‘ De illustratie van Ruben Oppenheimer bij het stuk van Meeus in de NRC van afgelopen zaterdag 25 mei past hier helemaal bij,’ zegt Rinne terwijl hij de tekening er bij pakt. ‘Kijk maar: een slaperige en suffige Timmersmans die desniettemin glunderend uit het graf opkomt met twee maal twee vingers in de lucht en een graspol op z’n fontanel. Want “zijn” PvdA heeft dankzij de suffe SP-video over hem, een heleboel zetels in het Europees parlement erbij.’

‘ Dus dat betekent nóg meer Opkomst voor de volgende keer, ‘ merkt Semanur droog op, ‘want meneer Timmermans is voor keihard dóórgaan op deze heilloze weg met the ever closer union, terwijl de Opkomst alom net de boodschap heeft afgegeven dat hij een iets genuanceerder beeld van Europa koestert dan de bobo’s er in hun respectieve bubbels op nahouden.’

‘ Vanwaar Salman Rushdie?’

‘ Omdat Meeus het over ontkennen van verliezen heeft en het stukje van Rushdie gaat over poker, in een park in Karachi. Politiek poker, misschien. Rushdie had net (1989) de fatwa van Khomeini geïncasseerd en was dus vogelvrij. In het Wilde Westen zou er vermoedelijk een prijs op zijn hoofd zijn gezet.
Theresa May, bijvoorbeeld, kon op het laatst geen poker face meer houden en ze barstte in tranen uit toen ze vertelde dat ze de Brexit-handdoek in de ring wierp. Had ze verloren of juist gewonnen en wie hadden er uiteindelijk gewonnen of verloren? Misschien dat we daar pas over tig jaar achter komen. Bestaan de EU en de euro dan nog?’

‘ Ja, en Rushdie’s opstel heeft als titel The Language of the Pack, ‘ merkt Toos op. ‘Dat vind ik mooi door de ambiguïteit van pack. De taal van de meute, de horde. Of de taal van de pokerkaarten, of nog iets anders, wat je maar wilt dat pack hier kan betekenen.’

‘Juist ja. Heeft Alice te maken met a pack of met a deck of cards? Wat is het verschil? De rode koningin zou in elke geval zo aanvoerder bij de IS kunnen zijn: Off with their head!’

‘ Nou, dan mag die meneer Timmermans in de tekening van Oppenheimer wel uitkijken alvorens hij zijn olijke hoofd te ver en te lang boven het maaiveld uitsteekt.’

‘ In dit geval maakt dat niets uit, omdat de PvdA (figuurlijk) toch al politiek dood is. Of Timmermans met terugwerkende kracht en figuurlijk, een kopje kleiner gemaakt wordt, doet dus niet terzake. Zijn “opkomst” is een pseudo-verrijzenis. Straal lazarus: kluitje op, laat je rijden! Hij heeft vermoedelijk geen onderlijf meer. Alleen vier vingers.’

‘ Vier vingers, die hij toch in de vermaledijde Brusselse EU-pap kan steken.’

 

 

 

 

 

 

 

 

Tags: Alice in Wonderland, EP verkiezingen mei 2019, politiek commentaar, politieke analyse, Ruben L. Oppenheimer NRC, Rushdie fatwa, Salman Rushdie, Tom-Jan Meeus nrc