* Parkeer *
Republikanische Demokratie: Der Wille der Mehrheit.
Aber ist es überhaupt wünschenswert, sich demokratisch auf einen gemeinsamen Zukunftsentwurf zu verständigen? Ist es ein legitimer Anspruch demokratischer Politik, langfristige Ideen für unser gesellschaftliches Miteinander und unsere Zukunft zu formulieren? Oder ist das sogar anmaßend und illiberal?
Das republikanische Konzept von Demokratie geht davon aus, dass der demokratische Gestaltungsanspruch einen positiven Entwurf für Gesellschaft und Zukunft enthalten muss. Es geht in seinen Ursprüngen auf Aristoteles zurück, auch Jean-Jacques Rousseaus Theorie von der volonté générale steht in dieser Tradition. Es gibt aber auch ein anderes Verständnis von Demokratie, eines, das sich auf die liberale Tradition beruft und in ausdrücklicher Abgrenzung zum republikanischen entstanden ist. Nach diesem Verständnis ist es gar kein Kennzeichen einer Demokratie, dass sich der Wille der Mehrheit durchsetzt. Das wichtigste Ziel demokratischer Institutionen besteht stattdessen darin, die Freiheit von Minderheiten vor den übergriffigen Wünschen der Mehrheit zu schützen.
Sahra Wagenknecht (2021:261) Die Selbstgerechten: Mein Gegenprogramm – für Gemeinsinn und Zusammenhalt | ISBN 978-3-593-51390-4
*
‘Luister de video af, dan kom je vanzelf tegen wat Eppink onder andere over Sahra Wagenknecht zegt, en zij over democratie: links – rechts, links – rechts, in de maat, anders wordt de juffrouw kwaad. Gedisciplineerd en supergeorganiseerd, een echte Marxist. Dat vind ik leuk, vandaar het citaat.’
- ‘ Wat mij treft in het verhaal van Derk Jan Eppink is die hang naar verandering waarover hij het heeft. De massa is geneigd iedereen te volgen die verandering lijkt te beloven, die in ieder geval verandering kan projecteren. Men dorst en hongert alom naar verandering van politiek en politici. Ook al blijkt keer op keer dat het om “de zoveelste rattenvanger-van-Hamelen gaat, de zoveelste charlatan of neuroot, belust op bewondering en aanbidding, en niet wars van een profijtelijk verdienmodel.” Die behoefte om te hopen, lijkt bij de mens ingebakken.’
‘ Jawel: hoop doet leven, maar niet de hoop gebaseerd op een slogan als dat “alle mensen deugen.” Dat is pure apekool, waarvan je de bewijzen steeds meer om je heen kunt zien. Vaak aan de hand van heel cynische voorbeelden. Helaas. Afgaande op het verhaal van Eppink, lijkt de grens voor politici vooralsnog bij Frits Bolkestein te moeten worden getrokken: de laatste politicus-van-het-oude-stempel, die het algemeen belang, het welzijn van Nederland, toegedaan leek te zijn.’
- ‘ Eppink heeft natuurlijk niet voor niets een tijd voor Bolkestein gewerkt. Als zoiets “werkt” is dat met betrekking tot deze personen (Eppink-Bolkestein) een bewijs voor positieve chemie tussen deze mannen en voor een kosher project. Eeuwig jammer toch, als iemand als Derk Jan Eppink voor de Nederlandse politiek verloren zou raken.’
‘ Tja, terwijl we een Mark Rutte maar niet kwijt lijken te kunnen raken. Aan de foto-opps van Rutte-Zelensky te zien, gaat het bar slecht met de proxy-oorlog in de Oekraïne, want als Rutte je knuffelt en aan zijn boezem drukt, ga je gegarandeerd het ravijn in. Toch knap hoe Rutte destijds “Herman Tjeenk Willink als useful idiot heeft kunnen gebruiken” – met dat macht-en-tegenmacht-circus. Toen was er ook niemand van de zombies die de teugels dorst te grijpen; ze liepen als kippen zonder kop door elkaar. Tja, en dan pakt Rutte zijn kans. “Je geeft Herman een medaille met een lintje en een diploma-oorkonde, die je laat uitreiken door de koning, en je hebt geen kind aan hem.”‘
- ‘Dat zegt meer over Rutte dan over Tjeenk Willink. “Tjeenk geloofde nog in rechtsstatelijkheid, solide instituties en politiek fatsoen.” Allemaal sleetse begrippen en achterhaalde kwaliteiten.
De Oekraïne? Dat is tragisch. Rutte geeft de Oekraïne de laatste duwtjes, want die oorlog was vanaf het begin niet te winnen. Putin gaf een waarschuwing af en de NAVO dacht, of wílde dat denken, dat het een zwaktebod was. Stoltenberg heeft zich tijdig uit de voeten gemaakt. Rutte rekent erop dat hij altijd nog naar Nederland terug kan – eigenlijk is hij nooit weggeweest.’
‘ Al die mannen die zinloos over de kling zijn gejaagd – Oekraïners èn Russen -èn buitenlandse huur- en hulptroepen. Misdadig, maar helemaal van deze tijd, want kijk naar de slachting in Palestina.
Wat onthult Eppink in zijn boek nog meer? Een Sinterklaascadeau?’
……….. …………… ………………..
……….. …………… ………………..
