‘ Jens Stoltenberg (SG van de NAVO), kent de klassieken zo goed, dat hij vermoedelijk valide orakelt. Meneer Stoltenberg heeft namelijk beweerd, of beloofd, dat de Oekraïne lid van de NAVO kan worden zodra het Rusland heeft verslagen.’
- ‘ Juist, ik snap ‘m. Wanneer de Oekraïne heeft gewonnen van Rusland dan is er geen Oekraïne meer over en de kans is groot dat zowel Rusland alsook wij door een kernoorlog zijn weggevaagd. Dan staat niets meer het NAVO-lidmaatschap van de Oekraïne in de weg. Stoltenberg heeft en krijgt dus altijd gelijk. Geen speld tussen te krijgen en ook geen spelt – want de Oekraïne is de tarwe-graanschuur van de wereld. Men moet gewoon de klassieken kennen, maar waarom hebben “ze” meneer Rutte dan SG van de NAVO gemaakt? Omdat Rutte als geschiedenisleraar wordt geacht het verhaal van Croesus te kennen?’
‘ Dat zou kunnen, maar ik denk eerder dat ze Rutte hebben gespot, omdat Rutte volgens de talentscouts karakterologisch zo in elkaar steekt dat hem niet kan schelen wie er wint of verliest: Rutte zelf wint bijna altijd – denkt en vindt Rutte. Vermoed ik dat de achterliggende reden is voor de keuze van hem als NATO-bobo. Daarnaast heeft de Nederlandse politieke nomenklatoera keer op keer bewezen, als suffig sulletje achter de USA aan te hobbelen en gehoorzaam te doen wat Amerika zegt.’
- ‘ Voor Rutte zou je dezelfde redenatie van toepassing kunnen verklaren als voor Croesus en Stoltenberg/de NAVO, want Rutte-de-sloper kan de slopende NAVO-die-zichzelf-sloopt, alleen maar verder de bietenbrug op douwen. Het moet al heel vreemd lopen, wil deze NAVO nog te redden zijn.
Wij, wij zitten nu volop in en met de puinhopen van honderd jaar regime Rutte, terwijl die guitige gast, de sjacherende scharrelaar, de schalkse charlatan, zelf schielijk zijn hielen licht. Zo gaat dat in de neoliberale politiek.
Marcel van Silfhout (van oorlogscorrespondent tot natuurboer) maakt zijn eigen speltbrood, én hij heeft haarscherp door dat de politieke nomenklatoera (waar Rutte als een boegbeeld voor functioneert) ons politiek-bestuurlijke systeem heeft uitgehold, nog steeds verder uitholt, en ons permanent uitbeent.’
‘ Als ik zo’n verhaal als van Marcel van Silfhout hoor en zie vertellen, dan word ik bevangen door een schier tomeloze …… Dat hebben “ze” ons afgepakt, met hun zouteloze, laffe en labbekakkige woke-geneuzel. Hé, je hebt niet met schuinsmarcheerder geallitereerd? Schmierende, misschien?’
