‘ Wat zou er achter dit Rabo-bank-voorstel zitten? Uiteraard een verdienmodel, maar ten gunste van wie en in welke gedaante?’
– ‘ Het meest lucratieve aspect aan dit verdienmodel moet volgens mij worden gezocht in: << De Zeeuw. „Je hebt een enorm systeem van controle nodig. En hoe ga je de precieze uitstoot van al die spullen en activiteiten berekenen?” >>
Controle houdt digitale opslag van je gegevens in en een CO2-registratiepas. Het publiek wordt geleidelijk aan gewend aan het begrip en woord: controle. Dit past in het Schwab-plan van The Great Reset. Een tweede voordeel van dit plan is afleiding van vigerende problemen (dus alternatieve agendasetting) en tenslotte een aftasten en van de reacties van opiniemakers door provocatie.’
‘ Je vergeet het voordeel voor de politici: kunnen afschuiven van verantwoordelijkheid (accountability), ontwijken van keuzes maken. Bezemer: “ [D]e verantwoordelijkheid van verduurzaming met een CO2-budget wordt bij het publiek gelegd. De energietransitie, zegt hij, gaat niet van onderaf gebeuren. „Dat is een populaire opvatting, omdat mensen daar verhalen bij kunnen vertellen: we gaan allemaal havermelk drinken, dat idee. Maar deze transformatie moet gecoördineerd plaatsvinden. De verantwoordelijkheid ligt bij instellingen met systeemrelevantie: de overheid en bedrijven.”
Opmerkelijk dat niemand van ons ervan uitgaat dat de RABO-Bank met zo’n ideetje het dienen van een Algemeen belang voor ogen zou kunnen staan. We dachten allemaal meteen: welk verdienmodel zit er achter, voor wie, en hoe gaan ze ons dat in onze maag proberen te splitsen. Vermoedelijk wil de Rabobank CO2-accounts gaan beheren en daar een “beurs” voor oprichten. Zoiets zal het wel zijn.’
– ‘ Er komen in dit stukje sowieso bijna enkel “krankzinnige” argumenten ter tafel. Ongetwijfeld omdat alle bij dit idee betrokkenen tot de bevoorrechte financieel-economische klasse horen. Misschien met uitzondering van Dirk Bezemer, die nog van enig empathisch vermogen blijk geeft. Zo kun je het discomfort van in een tochtige woning wonen natuurlijk nooit afkopen. De woning moet gewoon niet-tochtig worden gemaakt, anders gaat het geld hoogstwaarschijnlijk naar de gezondheidszorg, omdat mensen op de tocht en in het vocht er niet gezonder op worden.’
‘ Wat (gezond) wonen betreft, kan ik het gesprek met Arie Lengkeek van 25 april 2022, op platform De Nieuwe Wereld, aanbevelen. Daarin wordt uit de doeken gedaan hoe de politici een van onze fundamentele grondrechten: het recht op gezond, betaalbaar en comfortabel wonen hebben gesloopt en nog steeds verder uithollen.’
– ‘ Ook bij het wonen speelt zich het afschuiven verantwoordelijkheden af en wel van de verhuurder (vooral als die een woningcorporatie is, met managers-op-afstand) naar de “onderverhuurder” van de afdeling Onderhoud en reparatie. De meeste managers op kantoor hebben geen weet en geen belangstelling voor de staat van onderhoud van hun woningbezit. Die kijken enkel naar de huren die binnenkomen en hoe die te verhogen. Het onderhoud hebben ze uitbesteed aan een toko Onderhoud, die vaak in een aparte BV of andere constructie is ondergebracht en niet zelden meerdere woningcorporaties bedient. Die toko heeft belang bij zo min mogelijk onderhoud. Kosten afknijpen en efficiënt opereren. De rest laat zich raden.’
‘ Vertel mij wat. De meest huurders van zo’n corporatie-woning denken dat ze van zo’n Onderhoud-toko huren, want ze krijgen alleen te maken met dat servicepersoneel. Als huurder hebben ze veelal geen zicht op van wie ze werkelijk huren en wie ze op slecht of achterstallig onderhoud kunnen aanspreken. De telefonisten bij een meldpunt zeggen alleen hun voornaam – als je ze al aan de lijn krijgt – en die naam wissselt per uur. Als je vraagt van waar ze bellen, krijg je als antwoord: we zitten op een virtuele locatie. Ja, ja, virtueel van virtus, maar niet heus natuurlijk.
Ik meen dat de huurcommisies waar je als huurder vroeger nog verhaal kon halen, door Lodewijk Asscher (PvdA) zijn afgeschaft. Veel onderhoud-onderaannemers proberen de kosten te drukken op rekening van huurders. Kortom: het is allemaal erg intransparant, ondoorzichtig, en het wekt wrok en wrevel op. Een mondige huurder in een slecht-onderhouden woning, krijgt al snel “een dossier” omdat ze regelmatig klaagt over haar woning. Het beste wat ze kan doen is verhuizen.’’
– ‘ Verhuizen naar een volgende beroerde woning bedoel je? Ik weet van onderhoudspersoneel dat uit de business is gestapt, omdat ze in gewetensnood kwamen. Ze moesten mensen met gerechtvaardigde klachten afpoeieren en vaak “vriendjes en kennissen” van de onderaannemer voorrang verlenen. De managers op kantoor zijn vaak anoniem en ongrijpbaar.’
‘ Tja, die moeten tegenwoordig Oekraïners knuffelen, geloof ik.
Kijk, dit soort dimensies van het wonen en leven in dit gave landje, daar hebben “ze” daar in Den Haag geen weet en geen benul van, terwijl het wel degelijk de kwaliteit van leven beïnvloedt en inwerkt op het maatschappelijke klimaat, de maatschappelijke stemming.
Hoe zit het eigenlijk met die verdeling in DAEB- en niet DAEB-woningen? Dat hebben “ze’ vast ook niet ten gunste van de huurder in elkaar geknutseld, maar om het vastgoed makkelijker te kunnen verpatsen. Liefst aan buitenlandse “durf-investeerders.” Ik heb die operatie verder niet gevolgd, maar het zal ongetwijfeld bijdragen aan het ondergronds etteren en onderhuids zweren. Tenzij ik me heel erg vergis natuurlijk. ’
– ‘ Men houdt zich liever bezig met het ontwerpen van problemen achter de tekentafel, want dat oogt sjiek en wordt gewaardeerd als werk in schaal Y of hoger. Hoe het zij, dit CO2-luchtballonnetje getuigt niet meteen van enige maatschappelijke toegevoegde waarde, maar doet een bank dat eigenlijk nog wel?’
‘ Eigenlijk is het best een dom idee, vind ik.’