“Wie de gijzelnemers zijn, weet ik niet, want daarvoor zijn er te veel “spelers” bij deze soap betrokken, maar dat de pineuten die afhankelijk zijn van dat Oekraïnse graan voor hun dagelijkse brood straks de buikriem flink moeten aanhalen, staat wel zo’n beetje vast. Dit is een gijzeling met, door en van graan.’
- ‘ Inderdaad. Het is wederom armpje drukken tussen diverse mega-ego’s’. Zouden die hongerenden in opstand komen, denk jij?’
‘ Mwah, dat is maar de vraag. Het zijn niet de mensen in de rijke, overwegend blanke landen, maar vooral Afrikanen heb ik begrepen. Of die nog de puf hebben om een opstand te beginnen, is de vraag. Komt opstand in hun hoofden op? Ze hebben vooral honger op existentieel niveau. Met geopolitiek zullen ze zich vast niet bezighouden. Hebben ze trouwens wapens voor een opstand?’
- ‘ Je zou bijna zeggen: laat ze in hongerstaking gaan, dat is twee vliegen in een klap. Of vind je dat cynisch?’
‘ Cynisch? Wat is dat? Tegenwoordig telt alleen het resultaat, in geld uitgedrukt. Ik vind het eerder obsceen dan cynisch wanneer dat graan zou wegrotten. Maar wat dan nog? Ik ben opgevoed met: “Geen eten weggooien als dat niet per se moet.” Maar als ik te veel eten koop, moet ik een deel toch weggooien.
Kijk, de nomenklatoera’s blijven evengoed met hun kerosine-guzzlers de aardkloot rondrazen. Cynisch, obsceen, of welke andere term je kunt verzinnen, het doet er niet zo erg toe, vrees ik. Indien dat graan wegrot zullen er mensen doodgaan van de honger. Meer dan gebruikelijk bedoel ik.’
- ‘ De Oekraïners zijn banger voor een Russische aanval vanuit zee, dan voor in opstand komende Afrikanen ergens ver weg. Dus hebben de zee vol mijnen gegooid en willen die niet weghalen. Hebben de Russen ongelijk? Ik vind van niet.’
‘ Tja, en dan zijn er nog Finse en Zweedse politici die hun land zo nodig lid van de NATO willen maken. Waarom eigenlijk? Wat valt er voor hen te halen bij die NATO? Waar komt de grootste dreiging voor ons vandaan? Van de Russen, van buiten, of vooral van binnenuit? De meeste Finnen en Zweden zullen zich evenmin bekreunen om van honger stervende Afrikanen. Die maken zich zorgen over het treiteren van Putin en wat dat voor hun land kan betekenen. In de trein hoorde ik mensen in het Zweeds en Nederlands praten over dat lidmaatschap van de NAVO. Die mensen waren daar helemaal niet geestdriftig over en ze vroegen zich af welke en wiens belangen hun Zweedse politici in feite behartigden.’
- ‘ Toevallig. Op een terras hoorde ik zaterdag Zweedse Nederlanders praten over de Koerdisch-Zweedse mw. Amineh Kakabaveh, die het Zweedse parlement aan een touwtje schijnt te hebben. Ze haalden een interview met Kakabaveh aan dat in de Volkskrant van zaterdag stond (ik heb die krant meegenomen: “Erdogan bewijst dat hij alle Koerden haat,” aldus mw. AK). Een van hen zei tegen Nederlandse vrienden dat wij in Nederland met teruggehaalde IS-bruiden hadden te maken, maar dat de Zweden met mw. Kakabaveh hadden te stellen, die was lid geweest van Koerdische peshmerga die een eigen staat nastreven, hetgeen Erdogan in het verkeerde keelgat schiet. Deze Zweden koesterden zeer gemengde gevoelens over mw. Kakabaveh. Zij was weliswaar niet te vergelijken met de IS-bruiden, maar democratie kon ook te ver gaan, vonden ze. Ze stonden het Deense immigratiemodel voor Zweden voor en ze hoopten dat Erdogan het Zweedse lidmaatschap van de NAVO zou vetoeën.
Op de site van de Volkskrant staat verder een bericht over bankiers en politici van de ECB die de rente willen verhogen. Kijk eens naar de ambiance en de gedekte tafel op deze foto. Daarbij is het toch een beetje moeilijk je voor te stellen hoe straks wellicht Afrikanen ergens ver weg van honger creperen. Toch zijn die Afrikanen inmiddels als medemens erkend en worden er standbeelden opgericht ter ere van afschaffing van slavernij en wat al niet. ’
‘ Zygmunt Bauman heeft het over “ethical tranquillization”en “morally deskilling” (moreel ont-vaardigen) langs bureaucratie en techniek. Ik lees het je voor: * If the bureaucracy of the solid modern era actively ‘adiaphorized’ the morally pregnant effects of human actions, the emancipated technology of our liquid modern times obtains similar effects through an ‘ethical tranquillization’ of sorts. It offers ostensible short-cut exits for moral impulses and quick-fi x solutions for ethical quandaries, while relieving the actors from responsibility for both, shifting that responsibility to technical artefacts and, in the long run, ‘morally deskilling’ the actors, putting their moral conscience to sleep, grooming insensitivity to the full impact of moral challenges and, all in all, morally disarming the actors when it comes to difficult choices requiring a measure of self-denial or self-sacrifice. * (ISBN 978-07456-3680-1; bladzijde 89)’
- ‘ Dat vluchtgedrag via palaveren over technische oplossingen, komt in het stuk van Niels Waarlo ook aan de orde. “Men” breekt zich ondermeer het hoofd over welke transportmiddelen en -manieren er voor het vervoer van het graan in theorie zouden zijn, tot en met de verschillende spoorbreedten aan toe, terwijl intussen het graan begint met rotten. Over de ethisch-obscene kanten van het probleem, geen woord.’
‘ Natuurlijk niet want dat zou zo’n diner grondig verpesten, denk je ook niet? Als “men” maar lang genoeg blijft palaveren, kissebissen en bekvechten, is het graan straks verrot – en heeft het probleem zichzelf opgelost. Dan moeten er toch minstens een paar Nobelprijzen worden verloot, vind je ook niet?’