* Parkeer *
To train someone to operate a lathe or to read and write is pretty much education of skill; to evoke from people an understanding of what they really want out of their lives or to debate with them stoic, Christian and humanist ways of living, is pretty much a clear-cut education of values. But to assist in the birth among a group of people of those cultural and political and technical sensibilities which would make them genuine members of a genuinely liberal public, this is at once a training in skills and an education of values.
It includes a sort of therapy in the ancient sense of clarifying one’s knowledge of one’s self; it includes the imparting of all those skills of controversy with one’s self, which we call thinking; and with others, which we call debate. And the end product of such liberal education of sensibilities is simply the self-educating, self-cultivating man or woman. The knowledgeable man in the genuine public is able to turn his personal troubles into social issues, to see their relevance for his community and his community’s relevance for them. He understands that what he thinks and feels as personal troubles are very often not only that but problems shared by others and indeed not subject to solution by any one individual but only by modifications of the structure of the groups in which he lives and some- times the structure of the entire society.
C. Wright Mills (1950|1959 – p.318; Ch. 13 – The mass society) in: The power elite. (vet toegevoegd).
*
‘ Per saldo komt het altijd neer op de kwaliteit van onderwijs, en die is (ook) in Nederland structureel ondermijnd en systematisch ondergraven. Daar plukken we nu de wrange vruchten van. Het bizarre is dat het procs van erosie en verloedering doodgemoedereerd verder gaat, richting het ravijn. Als lemmingen.’
- ‘ Henk Hofland was een van de eerste prominenten die waarschuwde voor de gletsjer van slecht onderwijs; hij schuift schier ongemerkt maar onweerstaanbaar de maatschappij binnen. Hier een citaat uit een stuk van hem uit 2000 (NRC 30 aug. 2000 – De gletsjer van het onderwijs) : > > > Gesteld dat nog deze week in Nederland een revolutionair zou opstaan, iemand met charisma, visie en politiek inzicht, en deze mens zou zeggen: `Zo gaat het niet langer! Om ons onderwijs uit zijn crisis te verlossen moet het salaris van alle leerkrachten met ingang van deze cursus worden verdubbeld!’, en het hele volk was het er geestdriftig mee eens, dan nóg zou een deel van een generatie daar niets meer mee opschieten. Het deel dat de afgelopen tien jaar het slachtoffer is geworden van bezuinigingen, overspannen, opgebrande leraren, stinkende schoollokalen, gebrek aan lesmateriaal en wat in een klassieke Amerikaanse film Blackboard Jungle is genoemd. Een kind wordt maar één keer opgevoed. Wat het tussen zijn vijfde en zijn twaalfde niet leert, zal het nooit meer goed leren. Wat het tussen zijn twaalfde en twintigste heeft verzuimd, zal het de rest van zijn leven niet inhalen. < < <
Het beroerde is dat dit fenomeen zichzelf in stand houdt en versterkt en resulteert zoals king Lear zegt: “Nothing will come of nothing.””
‘Nogal wiedes, het werkt immers als een stapelgif. Zo’n dertig, veertig jaar terug, begon het geloof ik zo’n beetje. Mijn ouders en grootouders weten het nog: zakten er te veel studenten voor een examen, dan werd de norm doodleuk omlaag geschroefd. Vooral bij massa-studies als rechten gebeurde dat strijk en zet.’
- ‘ Tja, onder anderen de ouders van E. vertelden over prestige-leergangen en -cursussen, zoals bijvoorbeeld INSEAD. Die kostten een bom duiten, maar het waren “diepte-investeringen” die zich gegarandeerd zouden terugverdienen.
Een docent aan die leergangen (ene Wilfred Klets de Kies) zou hebben beweerd dat hij als psychoanalyticus vooral tot taak had om in te schatten wie van de cursisten mogelijkerwijze rijp waren om in de loop van hun carrière als front en façade te fungeren. Veel van zulke cursisten vielen bijna automatisch omhoog en zouden als vanzelf belangrijke regerings- en bestuursposten gaan bezetten. De witte raven daargelaten, want ook die studenten had je natuurlijk en op de kwaliteit van de leergangen als zodanig zou weinig zijn aan te merken.’
‘ Lezen over “corruptie in het onderwijs” in exotisch (ontwikkelings-)land, schijnt een veilige en bijna knusse griezelervaring op te kunnen leveren: gelukkig is het bij ons niet zo. Lees bijvoorbeeld Saskia Konniger – NRC 18 september 2024: In Indonesië wordt volop gefraudeerd aan universiteiten. ‘
- ‘ Alsof dat aan Nederlandse uni’s niet zou voorkomen. Onlangs nog hoorde F een stel reünieserende jaarclubgenoten herinneringen ophalen aan medestudenten die waren gesnapt op het inleveren van gekochte doctoraalscripties, alle gekocht bij (namen van Britse uni’s) en die prompt het ludicium abeundi kregen. Daar hielp geen lieve moeder aan. Zulke lieden kregen naderhand via via hun universitaire diploma’s meestal alsnog, daar niet van.’
‘Ook bij proefschriften werd en wordt nog vaak de hulp van ghostwriters ingeroepen. Dat kan resulteren in hilarische situaties, zoals de promovendus die een passage uit zijn proefschrift citeerde tijdens de verdediging bij de promotie en de aantekening “hier pleeg ik een grap te vertellen” – met de grap erbij – eveneens voorlas.’
- ‘Die promoveerde ongetwijfeld summa cum laude, want er moet tenslotte ook iets te lachen overblijven.’
‘ In het gesprek tussen Wierd Duk en Syp Wynia kun je veel van het hierboven vertelde terughoren. “Ik vrees dat de grote kladderatsj nog moet komen, want je kunt onmogelijk tot in eeuwigheid doorgaan met het heen en weer schuiven en opstapelen van gebakken lucht.”‘
…………….. …………… ……………….
…………….. …………… ……………….
‘Natuurlijk kan Nederland een opt-out bedingen’ | Het land van Wierd Duk | Podcast
…………………. ………………… ………………….
…………………. ………………… ………………….