‘ Deze tekst vind ik hilarisch. Je zou er door op het verkeerde been gezet kunnen worden.
>> Premier Rutte doet er goed aan De Indische doofpot te lezen. Dan is hij voorbereid als hij gevraagd wordt om een reactie op het grote onderzoek naar de dekolonisatie van Indonesië, dat drie instituten op 17 februari presenteren. In dat boek kan hij lezen hoe verschillende van zijn voorgangers in dit dossier faalden – tenminste, als je het bekijkt vanuit staatsrechtelijk oogpunt. En misschien kan hij er ook wat troost uit putten. Vergeleken bij de beerput die journalist Maurice Swirc opentrekt in zijn boek over deze kwestie, verbleken de gesprekjes over het ‘sensibiliseren’ van Kamerleden in Rutte III. <<
– ‘ Ja, ja, Rutte is een en al doofpot bedoel je.’
‘ Rutte lijkt nog het meest op een wandelend doofpot. Dat kan de man zich alleen nooit herinneren. De natuur kan soms best genadig zijn. Kan die Mauric Swirc niet zo’n boek plegen over het kindermisbruik in Nederland? En over de “vergassing” van Groningen. Oeps! De term vergassing zal vermoedelijk zwaar taboe zijn, want …. enzovoorts, maar ik bedoel het zoals ik het bedoel en honi soit qui mal y pense.’
– ‘ Tja, het wordt toch al gedaan hoor. Vergelijken bedoel ik: >> Belinfante (die zijn ouders verloor door de nazi’s) vergeleek het optreden van de Nederlanders in Indonesië met de Duitse bezetting van Nederland. De Duitsers omlijstten het standrecht tenminste nog met ‘enkele waarborgen’, schreef hij. De Nederlanders probeerden in Indonesië niet eens de schijn van rechtsstatelijkheid op te houden…<<
Meneer Belinfante mag zo’n vergelijking trekken. Kortom: er is nog werk in overvloed voor meneer Swirc. ‘
‘ Swirc zou een boekje kunnen opendoen over wat er in het Javaanse plaatsje Rawagede is gebeurd nadat mw. Liesbeth Zegveld ervoor had gezorgd dat de weduwen aldaar een smartengeld van de Staat der Nederlanden hadden ontvangen.’
– ‘ Foei! Dat was niet bepaald zindelijk, maar daarover hoor je niks. Dat schijnt een zeer effectieve doofpot-behandeling geweest te zijn. Het plaatsje is niet voor niets hernoemd. Wat hebben die arme weduwen nou te betekenen. Het heet dat de meesten nauwelijks geletterd waren. Je moet er wel het politiek-correcte frame bij hanteren, uiteraard. Met rechtvaardigheid kun je een lucratief verdienmodel optuigen. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat je geen rechtvaardigheid moet nastreven en betrachten. Iedereen moet tenslotte aan de kost zien te komen.’
‘ Deze recensent legt de lat voor Rutte wel hoog, vind je niet? Zelfs al is Rutte een gediplomeerd geschiedkundige.’
– ` Een historicus met het geheugen van een zeef en niet, zoals je bij een historicus geneigd zou zijn te denken: een pot.’