‘ Dit Ikje deed me denken aan een verhaal dat ik enkel jaren terug in België hoorde. Dat ging ook over zo’n gast met een vechthond, die door de politie meestal met rust werd gelaten.
Op een dag staat de vertelster op een station en speelt zich daar hetzelfde tafereeltje af als in het Ikje van Karin Bax. De politieagent loopt op de man van de vechthond toe en zegt: “ Ome Koos vraagt zich af hoe het met de hond gaat?” De man kromp zienderogen tenminste twee tot drie maten. Letterlijk hè! Zijn kleren werden hem te groot, net als zijn schoenen. Hij droop af als een geslagen hond; hij sloop weg.’
– ‘ Dit doet me denken aan het verhaal over Al Neri in The Godfather. Neri sensibiliseert zijn neef, die zijn moeder (Neri’s zuster) pleegt af te bekken en te slaan. Nadat Neri de jongen “apart heeft genomen,” is het op slag over met de handtastelijkheden en is hij o zo beleefd en voorkomend jegens zijn moeder. Een turbo-opvoeding kan dus blijkbaar wel degelijk.’
‘ Ome Koos had een kleinzoon die ooit door zo’n hond te grazen was genomen. In de wijde omgeving werden in die periode overal (vecht-)honden opgeknoopt aan lantarenpalen en bomen gevonden, terwijl hun baasjes in het gips rond scharrelden of in een rolstoel rond hobbelden. Ome Koos was blijkbaar een ware dierenliefhebber, en warm voorstander van de turbo-opvoeding.’
– ‘ Ach, dat is België hè. Daar gelden hele andere pedagogische opvattingen. In Nederland zou zoiets ondenkbaar zijn. Hier richt de politie haar honden af met stroomstoten en trappen. Dat schijnt probaat te werken. Met name richting boeren met tractoren. Daar mag zelfs door de politie op geschoten worden.’
‘ België is een soort mislukt Frankrijk. In Frankrijk schiet de politie je meteen dood. Of nou gespreid bent of niet.’
– ‘Ze hàdden het daar van tevoren kunnen lezen bij Houellebecq, in Soumission/Onderworpen. Het draaiboek was gewoon al jaren voorhanden.’
‘ Nu schijnen de Fransen een Tunesische president te krijgen, omdat het zo bij Houellebecq wordt beschreven. Ze hebben nog geprobeerd een deal met Tunesië te sluiten, maar dat schijnt niet gelukt.’
– ‘ Het schijnt dat Larry Fink van Black Rock en Klaus Schwab en de baas van JPMorgan, dat die Mark Rutte hebben gevraagd, geprest, om de boel in Frankrijk te sussen. Rutte kan immers koelkasten aan Eskimo’s verkopen?!’
‘Jawel, jawel, dat kan zijn, maar Rutte overspeelde zijn hand en vertelde overlopend van kippendrift en hubris dat hij een rigoreuze oplossing voorstond: alle Fransen moesten moslim worden. Net als in Nederland. Hij zou desnoods Erik Akerboom sturen.’
– ‘ Hûh? Zijn wij al muzelman? Dat zou toch pas in 2030 hoeven? Met het stikstofakkoord?’
‘ Kijk, daar had meneer Rutte dus geen aktieve herinnering aan en toen hebben ze de boel voorlopig maar in de ijskast gezet en die ijskast aan de Eskimo’s gegeven.’