Richard Rorty (1998:104) Achieving Our Country Leftist Thought in Twentieth-Century America ISBN-10: 0-674–00311-X
*
www.nrc.nl/nieuws/2022/04/09/als-een-nieuw-kabinet-het-aftakelende-democratiebesef-zelf-in-de-kaart-speelt-a4110374
*
< > ‘ While many conservatives today claim that the Constitution sought to preserve a federalism that would ensure strong identification with more local identities, the underlying argument of The Federalist contradicts that claim. The Federalist lays out the conditions that would ensure that the populace would come eventually to identify more with the central than with the local and state governments.
Both Madison and Hamilton acknowledge that humans naturally have greater affection for that which is in nearest proximity to themselves— albeit with an important caveat.
Madison writes in Federalist 46 “that the first and most natural sentiment of the people will be to the governments of their respective states,” while in Federalist 17 Hamilton writes, “It is a known fact in human nature, that its affections are commonly weak in proportion to the distance of diffusiveness of the object.” Both acknowledge that it is an abiding aspect of human nature to prefer what is close and more immediately “one’s own” to that which is distant and less familiar.
To this forthright claim, however, each adds an important qualification. Hamilton goes on in Federalist 17 to reinforce this natural propensity to prefer what is near at hand, with an important exception: “Upon the same principle that a man is more attached to his family than to his neighborhood than to the community at large, the people of each state would be apt to feel a stronger bias towards their local governments, than towards the government of the union, unless the force of that principle should be destroyed by a much better administration of the latter.”
Madison echoes this stipulation in Federalist 46: “If, therefore, as has been remarked, the people should in the future become more partial to the federal than to the state governments, the change can only result from such manifest and irresistible proofs of better administration, as will overcome all their antecedent propensities.” Better “administration” will cause the natural fidelity to the close, the local, the familiar, to be “destroyed”; and by better administration, what is meant is governance by competent, enlightened, and effectual leaders who can effectuate the main commitments of the regime. “ ‘ < >
Patrick J. Deneen (2018:167-168) Why Liberalism Failed ISBN 978-0-300-22344-6
*
‘ Jawel, jazeker, de boven opgesomde principes zou je inderdaad op de EU van gelding en toepassing kunnen verklaren (wie stemt er nou voor het Europees Parlement? Ze zitten ver weg en je kent die lui niet eens), maar vergeet daarbij dan niet dat de Amerikaanse “framers” met een publiek hadden te maken dat al overwegend EEN taal sprak, namelijk: Engels.
Curieus, vind je niet? Destijds betekende framer heel iets anders dan tegenwoordig. Die Founding Fathers staken een raamwerk, een kader, frame, voor een solide Amerikaanse maatschappij in elkaar. Dat was nobel en godvruchtig werk. Nu betekent to frame someone, iemand in het pak naaien. De meeste politici zijn vandaag de dag overwegend ladenlichters, leugenaars en gauwdieven.
Oké de vele talen, versus de ene taal die iedereen spreekt. De Amerikaanse founding fathers, de Framers, hadden met een taal te maken: het Engels – de vele indianentalen werden snel ausradiert en indianen telden sowieso nauwelijks mee. The only good Indian is a dead Indian, dat werk.
De EU-bureaucraten hebben met tig talen te maken. Dat is daar een Poolse landdag. Vandaar dat ze steenkolen-Engels als lingua franca proberen te forceren, maar dat heeft veel voeten in de aarde. Het is met name een handicap voor ons onderwijs, want dat is toch nog altijd het meest gebaat en het effectiefste wanneer het in de moerstaal wordt gegeven, met een grondige beheersing van een paar vreemde talen ernaast. Latijn en/of Grieks deed menigeen die op de HBS of het Lyceum zat, ernaast, dat was niet zo’n heksentoer. Zoals in de tijd van onze ouders en grootouders.
Toen gingen die kinderen naar de HBS of het Lyceum, die daartoe geestelijk geëquipeerd waren. Met de invoering van de mammoetwet, begon de narigheid, want toen moest iedereen naar de middelbare school. Die voor velen gewoon te moeilijk was en is. Te hoog gegrepen. Je intelligentie, daar kun je namelijk weinig aan versleutelen. Mensen met geld kunnen dat déficiet van de bovenkamers nog enigszins compenseren door met het “juiste accent” te brabbelen of te lispelen, maar zo’n behangetje blijft toch behelpen en als puntje bij paaltje komt, zakken ze alsnog door de mand.
– ‘ Oké, best, allemaal tot je dienst, maar dat betekent voor mij dat er in Brussel politieke pipo’s zouden moeten en zouden behoren te zitten die nog ietsje meer kwaliteiten in hun mars hebben dan de Amerikaanse Founding Fathers. Een ietsje? Wat zeg ik: veel meééér kwaliteiten en competenties. Een superabundans aan kwaliteit, die moet resulteren in : ” … a much better administration …” Ze krijgen nu sowieso zwaar overbetaald. Zeker met die vele émolumenten die ze krijgen omgehangen en toegestopt.
Behept met overdadige kwaliteit en royaal begiftigd met competenties? Quod non! Integendeel zelfs. Het nepotisme viert er hoogtij, en voor een post, een baantje, een verdienmodel, gaan contacten en kennissen boven en voor kennis en competentie.
Joep Bertrams tekent Macron precies zoals de politiek er nu voorstaat. Macron, als archetypische trickster, lijkt met de linkerarm een groet te willen gaan brengen die ooit met uiterst rechts in verband werd gebracht. Macron plukt op de tekening van Bertrams met zijn linkerhand de verkiezingswinst. Zijn rechteram zit in het gips. Macron als trickster-figuur, zoals bijna ieder politicus vandaag de dag een trickster is.’
‘ Je weet dat sexwerkers een numertje afwerken, doing a trick noemen? Waar zou Macron zijn rechterhand vooral voor gebruiken, denk jij? Tja, tricksters in de politiek, en ze vallen bijna altijd automatisch naar boven. Waarom denk jij dat “ze” nu met zo’n grote haast Finland en Zweden lid van de NAVO willen maken? Dat heet in de psychoanalyse: AGEREN. “Ze” vluchten als het ware vooruit: als we maar veel regeringen (dus de nomenklatoera’s en niet per se óók de respectieve bevolkingen) lid van de CLUB maken, dan zal het vanzelf goed komen.
Dat is een rampzalige manier van denken. Dat ben ik met je eens. Indien je dat tenminste bedoelt.’
– ‘ Juist. Ik zie juist steeds meer centrifugale tendensen en geen geen centripetale. Vandaar dat dat lid-willen-maken van-de-NAVO-club zo tegennatuurlijk is. Dat willen de meeste Zweden en Finnen helemaal niet. Daarom dat de Zweedse mevrouw ook liefst geen referendum wil houden.
Het is dezelfde manier van denken die achter de invoering van de euro zat. “Ze” gooien de reddingsboei niet in de richting van de slechte zwemmers, die ternauwernood het hoofd boven water houden, maar juist ver ervandaan, doen vervolgens de handen voor de ogen en zeggen: ze zwemmen er vanzelf naartoe, anders verzuipen ze immers … Ongeveer het idee van de shock-doctrine-benadering, van Naomi Klein.’
‘Zucht. Daarom zijn we gesjocht met zulke kanjers aan de knoppen. Die duwen ons – zeker bij crises – juist richting ravijn. Hoe los je dit (ingebakken) deficiet op? Niet door verkiezingen, zeker niet zoals die totnogtoe zijn ingericht. Al blijf je die hardneking: democratisch en het “enige alternatief” noemen.’
– ‘ Al dit politiek geknutsel en gefröbel, bestendigt en vergroot de afstand, de kloof, tussen politici en hun publiek alleen maar.’
‘Precies, en waar grijpen “ze” dan op terug? Op angst en onzekerheid scheppen, om de massa toch nog enigszins in het gareel te kunnen houden. Nu staan de mazelen al klaar als nieuwe epidemie-pandemie. Men zou zelfsin de verleiding komen te denken dat “ze” Putin provoceren om kernwapens in te zetten, dan zoeken wij – het klootjesvolk – nog meer bescherming en veiligheid bij de nomenklatoera, en zijn we bereid nog meer vrijheden in te leveren. Het is behalve irritant en onaangenaam, ook de dood in de pot.
Waarom schiet je nu in de lach?’
‘ Omdat je overal in de MSM hoort en leest dat Vladimir Putin maar één hoofddoel zou hebben: aan de macht blijven. Van zichzelf denken de leden van de nomenklatoera’s hier, dat geen moment, want zij zijn immers democratisch?’
– ‘ Ja, ja, natuurlijk. Vandaar dat Rutte bijna elf jaar premier is en men van plan schijnt te zijn die functie per Grondwetswijziging erfelijk te maken.’
‘ Deze schrijver zegt het allemaal zeer to the point, zeer ad rem. Alleen eindigt hij met een uiterst merkwaardig, ja een beklemmend en naargeestig, voornemen: ” ….. daarom zal ik bij de volgende verkiezingen in elk geval zeker weer naar de stembus gaan.” Hij is van plan het systeem te bestendigen en te legitimeren. Tja, dat lusten “ze” natuurlijk wel, dat is een spekkie naar hun bekkie, daar rekenen ze op. Door naar de stembus te sjokken en een vakje rood te kleuren, houd je de Democratie in stand? Zou het werkelijk? Het is alsof de Verlichting nooit heeft plaatsgevonden.’
– ‘ Nach Immanuel Kant ist Aufklärung der „Ausgang des Menschen aus seiner selbstverschuldeten Unmündigkeit.“ ‘
‘ Wanneer ik zo’n verslag als van Naomi Klein lees, over de plunderaars uit het verlichte Westen met zijn vrije markteconomie, die de waarden van het consumentisme hoog in het vaandel heeft staan, dan vind ik het helemaal niet vreemd dat leiders als Vladimir Putin en Xi Jinping zo hun reserves hebben jegens dat Vrije en Verlichte Westen, en dat Putin niet van vreugde staat te springen vanwege het opkruipen van de EU in combi met de NATO, richting Rusland.’
– ‘ Als ik zo’n pratend hoofd hoor wauwelen, over meneer Volodimyr Zelensky die ook voor onze vrijheid en onze waarden strijdt, tegen de horden uit de Russische toendra’s en steppen, dan zap ik weg. Veel van het oorlogstuig dat Westerse landen- de VS voorop, maar Duitsland begint flink in te lopen – aan de Oekraïne (wie is dat?) leveren, schijnt linea recta richting Rusland te gaan. Ik zag een bericht op Russia Today, dus dat is uiteraard per definitie fake news. De Russen verkopen het verder, ze bewapenen er hun proxy-huurlingen-legers mee, of gebruiken het zelf.
De Westerse wapenindustrie en -lobby staan te duwen te dringen om omzetvergroting en een meneer Olaf Scholz (SPD en Bondskanselier) schijnt de grootste moeite te hebben met enig tegengas geven – Scholz moet de gasleveranties van Rusland aan Duitsland liefst geheim houden, maar dat wordt steeds moeilijker. Gelukkig voor hem kan hij de Duitse wapenleveranties als compensatie gebruiken, maar wel met veel hush hush en diep onder de tafel.’
‘ “Het” zijn gewetenloze schurken. In Afghanistan hebben “ze” voor miljarden aan wapentuig aan de Taliban geleverd – zogenaamd door het overhaast achter te laten. Waar al dat spul rondzwerft, mag Joost weten.’